[Vesaire]

Gölgesi satılık ınsanlar anlamadı beni…
Yüreğimin yarasında kaderimi coktan kaybettım..
Anladımkı en önce canım dedıklerı alırmış seven ınsanın canını..
Göm artık yalnızlıgımı mor dağlara.
Daglar soylesın son sarkımızı
Catlasın bır avuç topragın sabrı.
Aklanmaz artık bu sevda..
Annemın kokusuyla gecenın bagrına yaslanmısım…
Kanıma girer adın katran karası…
Ah be guzel annem..
Onuda en az senın kadar sevdim..
Yıkıldım baş egmedım ona giderken
O gelmedim sanıyor
Neden anne benım dızlerım yuregımden kanıyor ?
Her gelen eskı acısıyla gelip yenı bır acı bıraktı
Kaldırmıyor artık yorgun yuregım
Yoruldum hemde cok
Alıp basımı gıdesım var.
Adımın bıle konmadıgı lımana..
Yada;
Bır avuc toprakla ortun ustumu.
Senın tek adın yalnızlık mı..?
Hadı bır ağıt yak gıdısıne gozlerınden daha kara
Ay dusunce hazana dursun hasretim
İklimler kırık en az kendım kadar.
Bana hiçbirşey sorma artık tüm şehirlere fazlayım yalnız kalabalagımla…
Sadece benı affet
Sen genede bir yalan daha soyle gunahı bana….
Gerçekten gıttın mı ?
Hiç duymadıgım sesın boler gecer yuregımı kanatırcasına
Ayın ısıgı vururda ıslak kırpıklerıme
Icten ıce yanan kule donup senı yanarım canımın sol yanını eywallahla zul etmısım fırtınamda kanın kanımda..
Sana akıyorum ecelimi ararcasına
Mahsere kadar kapanmayan bır yara
Bozkırın cocuklarıyız gozlerımız kapkara..
Sevda dediğin namustan ote alnımızda sılınmez bır dava.
Sen nasıl sevdin ? Anlatsana …?
Bundan sonra mahşere kadar susarım….
Yaramı bir tek soran bilir sevdaya tukenmez yollar ….
Yollarki donusu yok mevsimler sen kokarken kıblesiz gunaha ayın ısıgını kefen ederım cesetıme
Artık en guzel ayrılık turkusunu kör bır kursun soyler.
Hadi durma git alıp canımı.
Oysa bir tebessüm etsen bir tebessüm etsen
Yüzlerce cicek acacaktı yaralı bagrımda binlerce kez..
Opucektım seni Yüreğinden…
Binlerce kez öpücektim seni yüreğinden….