Bu tenha bakışlar tutuşturur geceyi…
gözlerin rehin avuçların boş kalır…
şimdi vur kendini
unutulmuş bir şiirin son dizelerinde…
sonra
yarım kalan bir şarkı ısmarla kendine…
bu kentte böyle ölünür! ! !

Yoksuldun zaten…
neyin vardı ki bir avuç hüznünden başka…
şimdi saatin hiçe durmuş…
her mevsim destanın yaşansa ne çıkar?
sesine kilit vurulmuş….!

Aslında biz
her iklimde
her satırbaşında vardık…
çıklardaydık…
bak tükettin içimi düşkıran!
sana azaldım…
bir kuş gibi ölüyorum her gece…
senli ve kırık düşlerimi sattım beş para etmedi…
şimdi her dönemeç
avuntusuz çıkmazlara
çıkıyor…

Yalnızlık üstüme yıklıyor…
ben koluma takıyorum…
çünkü şairim… bilirsin
yanımdayken de gurbetimdin…