çünkü gidiyorsun - mehmet Ercan
 

Göz yanilmasi degil bu resim*
Gidiyorsun*
Bir feryat kopariyor narin ayaklarin*
Siziyorsun kalbimden baska birine hayat olmaya*
En güzel rüyadan uyandiriyorsun çirkin bir gerçegi*
Tüm sözlerini yeme pahasina*
Susturuyorsun tüm sözleri*
Çünkü gidiyorsun

Birak simdi hirpalayayim kendimi*
Simdi degilse hüzün, bir daha ne için ne zaman*
Ve ölüm herhalde en fazla bu kadar yaman*
Ben ne kadar çiglik çigliga,*
Sen o kadar susuyorsun*
Kimildamaya mecal vermiyor bu yikik an,*
Çünkü gidiyorsun

Cömertçe harcadim umutlarimi,*
Senden öncesinde kaldi*
Nasilsa sen vardin ve olmayabilirdi artik hiçbir sey*
Ve simdi tüm umutlarim altinda ayaklarinin*
Ne varsa biz kildigim bir bir çigniyorsun*
Gidilen olmak nedir bilmiyorsun*
Çünkü gidiyorsun

Her çiçek beyazda karar kiliyor anlatmak için ayriligi*
Her mevsim sonbahara birakiyor sirasini*
Köklerinden ayiriyorsun filizlenmeden her tomurcugu*
Ve insanlik suçuna ortak kiliyorsun kararini*
Sevmek adina tüm bildiklerini yerle yeksan ediyorsun*
Çünkü gidiyorsun

Hançer hançer yirtiliyorsun gözlerimden,*
Sonumuzu baslatiyorsun*
Hayat kaç kez tanir yeni bir güne uyanma sansini*
Unutuyorsun ölümü*
Ve en pervasiz halini kusaniyorsun isyanin*
Gözlerine bakmadan göremem biliyorsun*
Sirtini dönüp bir adami sirtindan vuruyorsun*
Çünkü gidiyorsun

Gülüsüne bahari yerlestiremez bir baskasi,*
Sansini zorluyorsun*
Hayat, beni sensiz birakmaya degmez abartiyorsun*
Feryadimi duyamiyorsun, mesafeler büyüyor siliniyorsun*
Topraklara ram oluyorum, anlamiyorsun*
Kalbimin israrisin ama engellenemiyorsun*
Çünkü gidiyorsun