[Vesaire]

Gözyaşı yemiş yüreğimin ışığı ıslanıyor
İçime dolan denizin yorgun dalgalarında
Sensizlik sessizliğim olmuş
Hayatın tükenişi gibi.
Varlığım ne de anlamsızmış yokluğunda.

Bir umut sesi çırpınışta içimde
İçim sığmıyor bedenime

Gezegenimizin yedi kat derinlerinde
Deprem gibi çalkalanma içimde ne olur

Ölüm orucuna durmuş dünyanın rengi
Anlamsız yaşamın anlamlarında saklı gülüşlerin

Sana dolmuş gözlerimin çukurları
Hasretin gözlerimde ağlayınca
Arş-ı alayı titretti
Cennetten melekleri inletti
Duaları ağladı bedduaları güldürdü

İçimde cehennemden kaçan
Çığlıkların feryadısın
Dokununca tenine ateş oluyor avuçlarım
Varlığım ne de anlamsızmış yokluğunda.

Bir hayat çırpınışta içimde
İçim sığmıyor bedenime
Yokluğunu saklıyorum
İki kirli elbisede
Ve iki saklı kelimede
Seni sevdiğimi haykırıyorum.

Sevdanın yelleri saçların gibi savrulur
Ülkemin kuzey ruzgarlarında
Beyaz güle sarılır sevmelerim
Aşkı anlatır kimsesizlerin yolculuklarında

Artık içimde sabahı bekleyen bir gece yok
Geceye gebe kalmış günlerin
Gözyaşında ağlıyorum seni
Ağlarken seni anmak
Arş-ı alayı titretiyor

Gecenin karanlığı esmer sevdaya düşüyor
Esmerleşiyor içimde aşk
İçim sığmıyor bedenime
Bedenim sığmıyor dünyaya

Yokluğunu saklıyorum kirli elbiselerde
Varlığını yüreğimle beyaz kefene

Demem o ki sevgili
Uykusuz bir sabahtır
Ülkemde sana uyanmak
Ve anlamı olmayan
Bir bakıştır yaşamak.