[Vesaire]

Söz çatlar mıydı orta yerinden*
Söyleseydim sana*
Bir besteye benzeyen gülüşünde*
Baharların yeşerdiğini

Ama ben bu şehirde mağlup*
Krallar yaşattım*
Her girdiği savaştan zaferle*
Çıktığını sanan

Nasıl söylerim sana*
Sırılsıklam olduğumu*
Üstelik utangaç yalnızlıklarımı*
Şiirleştirip*
Bastırıyorum koynuma bıçak gibi*
Belki de söz çatlayacaktı*
Bir tren düdüğü bölmeseydi*
Sessizliğimizi ortasından*
Şimdi ben nice İstanbul’lar çıkarıyorum*
Ceplerimden masmavi*
Sen geleceksin ya*
Kelimelerimi biliyorum*
En ağır taşlar için

Ferman KARAÇAM