Yokluğuna Doyamadım / Varlığında Öldür Beni – İsmail SARIGENE
 

“ Sen sustukça tenhalarda,*
Yirmi dokuz harf, iki yürek*
Bilmediğin kalabalıklara seni anlatacağım “

Sesin düştü içimin üşüyen yanına*
Gözlerimdeki uyku perdelerini kaldır ey yar.*
Saçlarına toka diye yıldızları süslerken*
Suçüstü yakalandım yine.*
Yüreğinde gusle zorla gençliğimi.*
Ellerime kan bulaştı.*
Seni anlatamayan harflerin katline soyundum.*
Zulmüne ortak oldum,*
Öznesi sen olmayan devrik cümlelerin.*
Kendimi sana yordum sevgili,*
Sen beni gözlerinin en Elif haline bağışla.

Ürkek pencerelerimden kaldırıp*
Göçe zorluyorum gözleri ıslak güvercinlerimi.*
Zorla ve hileyle üttüğüm*
Mavi bilyelerimin hepsini bağışladım*
Sen beni rengarenk balonların gezindiği*
Gökyüzüne sal emi.*
İlmekle beni iliklerinin en dar ilmeğine*
Ve de hiç çözülmesin düğümlerin.*
Orta yaş sancılarıma,*
Ve şekerime bağlı kuruyan yanıma*
Dudaklarının denizini şifa eyle.*
Sonra da bel ağrılarıma inat*
Bir iskeleye korkusuzca*
Sırtlarımızı dayanmayı nasip eyle sevgili.

Acıklı bir romanın ayak izinden kaldırıp cesedini*
Düşüver gövdemin sol Cennetine.*
Nefesindeki hayat ile koşarken,*
Söndür şehrin tüm ışıklarını.*
Gözlerimizin ışığı yetmez mi ki tüm karanlığa.*
Kapat arşivinde sakladığın plakların sesini.*
Dans ederken ki gözlerimizin sessizliği*
Sevdaya aç öykülerin şarkısı olsun.

Kapat tüm kapılarını.*
Sadece dinle,*
En sevdiğimiz şarkı radyoda çalınıyor bak..*
Uzaklığına inat*
Sen ellerini uzat bana*
Gözlerini kapat kirpiklerime.*
Saçlarını bırak yüreğime.*
Ve sokul nefesimin sen kokan nefesine.*
Kelimeler bir şiire başlamışken*
Yüreklerimiz*
Sevdanın raksına dursun.

Suskunluğuna doyamadım sevgili.*
Varlığında öldür beni.*
Seni anlattığım yerden sor bilmediklerimi*
Anlatma beni.*
Yorma kendini.*
Sen sustukça,*
Ben sustuğun yerde yüreklendiririm harflerimi.*
Seni anlatabildiğim kadar yaşatırım cesedimi.*
Seni anlatamadığım gün,*
Sonsuzluğa bağışlarım yufka gençliğimi.*
Adının harfleri and olsun ki,*
Gövdemin en körpe yerinden koparırım yaralarımı.*
Sen beni suskunluğuna bahşet yeter ki,*
Sustuğunda bıraktığın her boşluktan*
Ben bir hayatı bağışlarım sevda gözeneklerine.

Sustuğun yerde,*
İçime bir başka çekiyorum seni sevgili.*
Adının tüm harfleri ıslak dudaklarımda.*
Şiirlerim sevdanda ıslanmayı bekliyor*
Mürekkebimin en taze yerinde.

“ Beni sesinin yokluğuna alıştıran yüreğine “*
Seni sensiz de yaşatabilecek kadar güçlü yüreğime “