[Vesaire]

O meleğini öldürdü; sen de öldür kahramanını…

Gözyaşların aktı içine; için çürüdü de, sevgisi mi kaldı?
yok öyle!…
Öldür ondan kalanı da.
Yak olmayan fotoğrafları, mektupları…
Hayallerine ağla, hayallerini ağla;
onlar hiç paylaşmadan usulca biriktikleri gibi,
usulca süzülüp gitsin yanaklarından.
Tek damlası değmemeli dudaklarına!..
İçine kaçıpta saklanan o küçücük umutlar devleşip seni devirdi ya;
alma içine ona akan bir damlayı bile…
Ama ağla, utanma…
Artık yaşların anlamı yok sende yalnızca görevleri var unutma;
yok etmeye ağla!
Gözyaşlarını tek bir sözle içine saklamak da yok.
Sözler gerçek olsa değerdi belki gözlerini susturmaya, sözlerini yutmaya.
Ağla ve tekrar et şunu; senden başka her şey yalandı.
Ve sen değilsin artık bir melek, öldür işte kahramanını…