[Vesaire]

Ruhumuz dehlizinde, karanlığın orta yerinde yanmayan bir sokak lambası gibiyim,*
ne karanlığı aydınlatabiliyorum ne sokağı nede kaldırımları,*
yitip giden yanlızlığımın hücresinde yaşıyorum.*
Anmıyor kimseyi adım, dokunmuyor yanlızlık bana, dokunmuyor, dokunamıyor,

Oysa ilacı olmayan bir hastalıktı özlem,*
Bir içtiğin çaya bakınca gelir aklına*
birde başını gece yastığa koyup içten içe,*
sessiz sessiz gelir yüreğinin en hücra köşesine,*
en güzel haliyle…

Senin için kurduğum hayallerim vardı benim,*
toz pembe hayallerim,*
geçtiğin sokakları rengarenge boyayacaktım,*
Gökyüzü mavisi evimize Allah lafzını kazıycaktım,*
Yağan yağmurda seninle ezgiler türküler söyleyerek ıslanacaktım,*
Gerçekleştirilmesi seninle mümkün olan hayallerim,

Bir sancı var buramda, sol yanımda,*
kainatın bütün yükünü yüreğimde taşıyormuşum gibi,*
sanki herkesin ayrılık yükünü ben taşıyormuşum gibi,*
sanki bu cezayı ömrü ebedi taşıycakmışım gibi,*
oysa ben umudu künfeyekün sırrı ilee büyüttüm içimde,*
Dualara sakladım sensizliğe dair çırpınışlarımı,

Geceleri bütün şehir uykudayken ben secdelere kapanıp,*
Seni yüreğime yazan Rabbimden,*
gönlümü dahi yaratan Rabbimden istedim seni*
Dularımın aminlerine sığındım, geceler boyu…*
bilsen, bilsen kaç sensizlik saydım nefeslerimde…*
yüreğimin her zerresinde…

Sen yoksun ya şimdi…*
ben bir yanım eksik yaşıyorum,*
Aklıma düşünce gözlerin boynumu büküp ağlıyorum,*
Aşka susamış yüreğimi her gece yağmurlarla süslüyorum,*
tenime değen sularla boğuluyorum,*
Rüzgarın gölgesinde savruluyorum,*
Sonbahar akşamına eylülden karlar yağıyor, hüznün gelinliğini giyiyorum…*
Bulutların ağladığı hazan yaprakları gibi savruluyorum rüzgarın gölgesinden,*
Sevginin senden kalan yanlarını ilmik ilmik işliyorum,*
yüreğimin her zerresine.*
Bir neyin iniltisinden Ebubekir misali geceler giydiriyorum,*
mahçup edalı günahlarıma.*
Ve sırf elin elime değdi diye kalbimin üüstüne koyuyorum elimi,*
Kokun kalbime nakşoluyor…

Ben en fırtınalı günlerimde aşkın naralarından tutunuyorum o nazenin yüreğine.*
İsmini düşürmediğim dilime ayetler salıyorum,*
yusuf misali gömlek giyiyorum,*
değmiyor yabancı göz tenime,*
Dokunmuyor edepsizlik yüreğime,*
Eyüp misali sabırlarda buluşuyorum,*
dualar yoldaşım oluyor,*
hadi gel hadi gel fatıma yüreklim, aişe sadakatlim,*
gün geçtikçe ben ölüyorum…

Ben ölenlerin arkasından hiç su dökmedim,*
hep gözyaşı döktüm, tıpkı senin arkandan döktüğüm gibi,

Senden kalan eksik yanlarım var benim,*
telafisi seninle mümkün olan hayallerim…

Emrah ÇIPLAK