Ben Neyim, Hem Neyim Var – İmam Rabbani
 

Bu bağçede benim için, ne gül, ne lâle var,*
bu pazarda ne alış veriş, ne de pâra var,*
ne kudret ve tesarruf ve ne mal, ne de mülk var,*
ne derd, ne zevk ve ne de merhem, ve ne yâre var,*
bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

Vücûd, lutf-i ilâhî, hayât, rahmet-i Kerîm!*
ağız, atıyye-i Rahmân, kelâm fadl-ı Kadîm!*
beden, binâ-yı Hudâ, rûh, nefha-i tekrîm,*
kuvvet, ihsân-ı kudret, duygular, vaz’ı Hakîm,*
bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

Bu dünyâda gerçekden, benim hiçbir şeyim yok,*
ne varsa hep Onundur, mülkünde şerîki yok.*
Cihâna gelip gitme, benim de elimde yok,*
bu benimdir demeğe, güvenecek sened yok,*
bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var.

Varlığım bir görünüş, rûhum bir emânetdir,*
ben demek bile, Ona, pek çirkin bir şirketdir,*
kula düşen vazîfe, sâhibe itâ’atdır,*
bana (kulum!) demesi, lütûfdur, inâyetdir,*
bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

Benim fakîr ve muhtâc, gınâ, ihsân Hakkındır,*
(adem) benim sermâyem, vücûd, hayât Hakkındır.*
Ezel, ebed ve hem de, kahr, galebe Hakkındır,*
dünyâda ve ukbâda her görünen Hakkındır.*
Bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var.

Yimek, içmek, lezzetler, razzâk sıfatındandır,*
râhat bir nefes almak, rahmet-i Hudâdandır.*
Gelen her iyilik de, onun ikrâmındandır.*
en büyük ni’met olan, (Îmân) da, hep ondandır,*
bu dünyâda bilseydim, ben neyim, hem neyim var.

İmam Rabbani