Umudun Göge Yükselişi – Selahattin Yusuf
 

İyiyim, bir şeyim yok*
Sade bir hayatım var şimdi*
Camiden terapiste – terapistten camiye*
Doktor beni gözlerimin de olduğuna*
inandırmaya başladı

Dünyayı benimsedim, yadırgamadım çok*
Evim gibi hissediyorum*
Ellerim titremiyor o kelimeyi duyduğumda*
Müzik susuyor ara sıra.. olsun*
Acıdan çarpılmış suratlar, Anna Akhmatova*
Evim gibi hissediyorum*
Göğü bir şey kırıp geçiriyor boydan boya*
Boyun eğdiriyor papatyaya ilk damla

Papatya da iyi,*
bir şeyi yok aslında*
Sade bir hayatı var onun da*
Kımıldanıyor ilk damladan sonra*
parmaklarım titriyor*
Benimsedim hayır –sıcacık da yazları ayrıca..*
Hem o da burada yaşıyormuş artık.

Değil mi, niçin üzülelim umut yoksa*
Niçin gömülmesin ölmüş olan toprağa*
Parmakları da gömülmesin –peki niçin?*
Sıkılmıştır, gemiye göbeğinden bağlı astronot gibi*
Ve kopmuşsa bağ, canlı da olsa aşk*
Canlı da olsa değil mi, niçin gömülmesin cesedi*
Camisi de olan bir uzaya..

Selahattin Yusuf