Gidiyordun – Tuba GÜNDOĞAN
 

Gidiyordun..*
Ve elimden gelen şey, hiç birşeydi.*
Madem işe yaramıyorlar, ben de vurdum jileti.*
Bir şehir sana bulanıyordu…*
Leş gibi ayrılık kokuyordu tüm köşe başları*
Midem bulanıyordu.*
Hani sormuştun ya bu şehir bizim olsun mu? diye*
Gidiyordun..*
Koskoca şehir avuçlarımda yanıyordu.*
Söyledim sana kaç kere…*
”Gitme, sakın düşerim!” diye*
Sen inadına gidiyordun.*
Dizlerim kanıyordu..*
Umursamıyordun!*
Annemin başımın ucuna koyduğu bir bardak suda boğuyordum hayallerimi.*
Ellerim ıslanıyordu..*
Ben katil oluyordum her gece, sen yine gidiyordun.*
İlaçlarım vardı, sakinleştirdiği bilinen.*
Dilimin altında biriktiriyordum…*
Ve her gece kimse görmeden o suyun içinde onlarıda bağuyordum!*
Belkide küçükken kırmızı topumu alıp kaçan çocukta sendin.*
Biliyorum.*
Ben biliyorum, sol kolumdaki jilet izlerinin ressamıda sensin.*
O fırçayı elime verip, hayalleri rengarenk boyamayı öğreten sonrada*
Tüm renkleri içi dolu bir bavula doldurup sadece kırmızıyı bırakıp biranda giden..*
Antidepresanım oluyordu kırmızı kazağın.*
Üstünü örtüyordum, üstüme örtüyordum.*
Ben aşk kaybından ölüyordum.*
Sen gidiyordun..*
Niye mi?*
Seni bırakıp giden o kızı unutamıyordun.*
Ona kızıyordun, onun adına şiirler ispiyonluyordun..*
Elimdeki fırçayla beni ona boyuyordun.*
On parçaya bölüyordun. Sonra yüz..*
Yüzüm kızarıyordu, kıpkırmızı oluyordum…*
Gidiyordun..*
Yüzsüzleşiyordum.*
Ulan! Sırf elindeki hüznü yüzüne sürme diye elini bırakmamıştım ben!*
Ben seni seviyordum. Sen ona kızıyordun..*
Bu hikayenin yazarıda sendin biliyorsun..*
Herkesin böyle bi hikayesi yokmuydu?*
Mutlu başlayıpta, bir türlü bitiremediği.*
Çünkü, kime anlatsa sadece ”unutursun” deyip omuzunu sıvazladığı…*
Ben şimdi gidişini ezberliyorum…*
Vurdum duymazlığına vurdum bi kaç akşam.*
Ellerim sızladı..*
Gidiyordun..*
Ve elimden gelen şey, hiç birşeydi.*
Madem işe yaramıyorlar, ben de vurdum jileti.*
Gidiyordun…

Tuba GÜNDOĞAN