Hükmü Yok Sensizliğin – Gülsüm YILDIRIM
 

hükmü yok acının ,hüznün bile hatta*
tüm yollarım kapandı ,bu tipi boranda*
kucağımda güllerin sana hasret kaldı yar..*
öksüz gülümsemeler sardı dört yanımı*
kelimelerden inciler dizdiğim sen*
ne haşin savurdun çiçeklenmiş dallarımı*
her mevsim sana yeşermişliğimle*
efsunlu bir hengamenin mızrabıyım bak..*
yedi kat gökler okşarken kederimi*
bir susturabilsem ,ah!..içimde konuşan seni*
diz çöktüğüm kıyametim …*
kop artık ,zincirlerim çözülsün!*
insan bir kere ölür..*
sen bana her gün ölümsün …

gecelerden yıldız toplar gibi*
sen topladım her şirin çehreden*
sen biriktirdim her gün*
kıvrımları kederle derinleşen yüzümde*
bakamadığım ne varsa ondasın*
aynalarla aram yok nicedir*
kahrettiğim kendime ,*
kastedebileceğim*
Tek bir sigaram bile yok…

ne hacet deyip güldün ,biliyorum…*
biliyorum … ilk kurbanın değilim*
biliyorum …zehrinle sarhoşluğum*
tek cazibeli görünüşüm …*
şarkısız bir ölüyüm şehrinde*
yakınlığının kıyısına vurmuş cesedim yar*
bekliyorum zaman yokluğu dem vururken*
ellerimi çekiyorum senli geleceklerden*
kendimi seçiyorum işte ,kendimi…*
şarkılar söylüyorum sana inat…*
yeni baştan…

Gülsüm YILDIRIM