Vur Bitsin – İbrahim SADRİ
 

Orada masanın üstünde bir resim*
İkimiz denize karşı durmuşuz Üsküdar’ da*
Saçlarımızın üzerinde martılar*
Gözlerimizde acemi bir aşk, biraz umut*
Ve tuhaf ve çocuksu bir mutluluk*
Senin sırtında sarı yağmurluğun*
Kadıköy’de ucuzluktan almışız*
Bende o siyah kazak*
Hani bir kedi gibi sokulduğun*
Şubat ve yağmur yağıyormuş meğerse*
Islatan her tarafımızı*
Orada masanın üzerinde bir resim*
Yak, bitsin..

Orada kapının arkasında bir yazı*
Seviyoruz yazmışız birlikte*
Harfler nasıl da titremiş meğer ellerimizde*
Bir Pazartesi akşamı ben eve dönünce*
Tutup öyle yazmışız nereden estiyse*
Hep gülüşün, hep sıcaklığın sinmiş harflere*
Ne yaptığın çorbanın ne pilavın tadı*
Sobayı yakmayı unutmuşuz ne gam*
Senin çiğdemler açmış yüzünde sıcaklığın*
Orada kapının arkasında bir yazı*
Sil, bitsin..

Orada sehpanın üzerinde iki bardak*
Senin demlediğin çayı içmişiz birlikte*
Nasıl da dalgamızı geçmişiz dünyanın bütün dertleriyle*
Umudu sürmüşüz ortaya*
Kocaman yüreklerimizi bilemiş onca kahıra*
Bir masalmış, bir yalanmış gibi korkmuşuz*
Sıkı sıkıya yaslanmışız bahtımızın kara yıldızına*
Ben tek sen üç şeker atmışım filiz çayımıza*
Sonra açıp perdeyi gök yüzünden bir dilek tutmuşuz*
Mehtap gülümsemiş deliyürek çocukluğumuza*
Orada, sehpanın üstünde iki bardak*
Kır, bitsin..

Orada odaya saçılmış küçük hatıralar*
Ne yana dönsem senden bir parça bir şey*
Belki minik kızgınlığın, belki bir gülüşün uluorta*
Böreğin altını yakışın,*
Düğmemi dikerken iğneyi eline batırışın*
Ve saçların, kan gülleri taktığın*
Beni mahpus bıraktığın saçların*
Ne yana dönsem bir parça bir şey senden*
Hep o kanepede oturmuşluğun*
Şu senin yastığın, şu eşarbın*
İşte şu bir Haziran akşamı gitmek için ayaklanışın*
Ne yana dönsem bir parça bir şey senden*
Orada, odaya saçılmış küçük hatıralar*
Git, bitsin..

Orada ayaklarının dibinde bir adam*
Adam bütün adamlığını dökmüş önüne*
Böyle kaç gün yana kaç gece ayaklarının dibinde*
Öyle kolay mı öyle kolay gitmek*
Her şeyi bu İstanbul’ u o sevdiğin adaların kokunusu*
Mısır çarşısını Eminönü’nün balık ekmeğini*
Beyoğlu’ nun sinema salonlarını*
Birlikte beklediğimiz*
Yirmisekiz numarayı unutmak öyle kolay mı*
Öyle kolay*
Orada ayaklarının dibinde bir adam*
Kov, gitsin..

Orada, çekmecede altıotuzbeş bir silah*
Babadan kalma*
Hani bir bayramda saydırmışız havaya*
Sen biraz ürkek sokulmuşun omzuma*
Kuşlar havalanmış,*
Bütün güvercinleri İstanbul’un*
Giderken galiba bir beni bir de bunu unutmuşsun*
Orada altıotuzbeş bir silah*
Ve burada zaten öldürdüğün bir yürek*
Vur, bitsin..

İbrahim SADRİ