[eFe]

Bildiğim Bir Şey Var, Onu da Misafir Önüne Çıkarılacak Porselen Tabaklar Gibi Saklıyorum

Bazı şeylerin paylaşılması salıncakta göğü seyretmek gibi; kime anlattığına sabitlenemiyorsun. Ya sallanıyorsun ya da sallıyorsun, olan dökülene oluyor.

Hayatta bazı şeyler vardır ki, ağızdan çıkınca anlamını yitirir. Tıpkı annenin vitrininde yıllarca beklettiği, sadece "özel günlerde" çıkarılan o porselen tabaklar gibi… Hep bildiğim ama sakladığım bir şey var içimde. Herkesle paylaşılmayan, her gönülde yankı bulmayan bir şey bu. Çünkü ne yazık ki, her kulak duyar ama her yürek anlayamaz.

Her Şey Paylaşılmaz

Bir zamanlar her duygumu anlattım herkese. İçimdeki küçük sevinçleri, derin sızıları… Ama gördüm ki bazı insanlar sadece dinlemek için değil, çözmek için de yeterli değil. Hatta bazısı sadece kullanmak için dinliyor. İşte o günden sonra öğrendim: Her şey paylaşılmaz. Bazı gerçekler, ancak içimizde şekillenirken anlamlıdır. Ağızdan çıktığında ya değeri azalır ya da yanlış ellerde zarar verir.

Salıncak Gibi İlişkiler

İnsan ilişkileri de bir salıncak gibi. Ya sallanırsın, ya sallarsın. Ne zaman dursan ya biri düşer ya biri düşürür. Kimi zaman anlatırsın derdini, karşındaki sadece rüzgarı hisseder. Sen göğe çıkmaya çalışırken, o seni itmenin keyfindedir. Ve olan yine o hassas cümlelere, dökülen hislere olur. Çünkü herkes seni senin kadar taşıyamaz.

Saklı Kalmak da Bir Erdemdir

Zamanla anladım ki, bazı şeyleri saklamak bir zayıflık değil, bir erdemdir. Her duygunun bir zamanı, her gerçeğin bir muhatabı olmalı. Her iç döküş, iyileştirmez. Bazen anlatmamak, kendini daha çok korur. Çünkü sözün gücü kadar, suskunluğun asaleti de vardır. Ve bazı hakikatler, sadece sahibine yakışır.

Kimse Herkesin Kaldıramayacağı Yükü Taşımamalı

Hayat, bazen sırtımıza ağırlık değil, farkındalık koyar. Her duyduğuna, her gördüğüne cevap vermek zorunda değilsin. Her bildiğini anlatmak, seni güçlü yapmaz. Bazen bildiğini saklamak, seni yüceltir. Herkesin taşıyamayacağı bir hakikati yük etmek, hem sana hem ona haksızlıktır.

Dökülmeden Taşımayı Öğrenmek

Bazen kendimize sakladığımız şeyler, en kıymetlilerimizdir. Tıpkı vitrin arkasında bekleyen o tabaklar gibi… Kırılmasın diye, değersiz ellere düşmesin diye koruruz. Her salıncağa binmeyiz, her göğü her gözle izletemeyiz. Çünkü bazı hisler, bazı gerçekler yalnızca bizi bilir. Ve biz de onları dökülmeden taşımayı biliriz.