cok içden ya :(
 

Yitirilen

Ola ki Yürürüm Bir Başka Aşka
Ya da Yürürüm Mavi Olmayan Bir Gülüşe
Unutma ki Tek Ask Olduğum Sensin
Aşık Olduğum Değil

Karanlıkla Süzülüyor İçime Yıkım
Dur Diyorum Yıkılıyorum
Uçurumları Bas Ucuma Koyuyorum Sonra
Okşuyorum Rüzgarda Saçlarını
Sıcak İlik Bir Koku Siniyor Yüreğime
Gitme Diyorum Düşüyorum
Sonra Beni Soruyorlar Bana
Tanımıyorum Diyorum
Daha Hiç Karşılaşmadık
Aynı Çizgide Bile Susuşumu Dinliyorlar
Ben Sustukça
Yazık, Bir Çığlığın Doğusu Gibi Ölüyorlar;
Önce Bir Bir, Sonra Hepsi
Sonra Bir Uçurumlar Kalıyor Birde Yıkımlar
Verilen Her şey Borçmuş Gibi Alınıyor
Önce Bir Bir Sonra Hepsi
Sonra Bir Ben Kalıyorum, Birde Yalnızlık
Uçurumlar, Yıkımlar, Ben Ve Yalnızlık
Zorlu Bir Savaşın Unutulmuş Cesetleri Gibi
Yatıyoruz Yan Yana
Öpüşüyoruz, Sevişiyoruz Da Hatta....
Her Şey Oyun Yasaklarına Uygun
Bir Günah Oluyor Sonra
Tek Umudumuzu Göye Gelin Ediyoruz
Telli, Kanlı Düğün İste
Üşüyor Sacların Biliyorum Dargın mısın?
Bu Baharda Mayısa Bıraktığım
Gibi Misin Hala?
Vurulmuş Çocuk Gibi Büyümemiş
Yüreğinde ki Hüzün
Hala Kaçıyor musun Zamansız
Gözlerini Bırakarak Birilerinden
Hala Ellerinden Tutup Sevgileri
Hala Öyle Soğuk Bir Gök
Hala Öyle Yerini Yurdunu Bulamamış Bir Mavi
Dipsiz Kuyuya Salıyor musun Ağlıyarak
Küçücük Bir Dokunuşla Son Sevilen
Olabiliyor musun?

Kendim Kadar Aklımdasın
Ve Aşkını Şaşırmış Bir Tanrı
Çoğalan Sızısıyla Mutlu Bir Yara
Öyle Misin Mavi gözlü kumral sevdiğim
Öyle Bıraktığım Gibi misin
Gerçeği Yakmada Hala Usta mısın
Yoksa Çırak mı Yanerken Yollarda
Saçlarıma Dolanan Aydınlığımsın
Somutlaştıramadığım Tek İmgensin
Şiirde Anlattıkça Eksilen Tek Anlam
Hala Bıraktığım Gibi misin
Yoksa Beni Bıraktığın Gibi Mi
Kaç Mevsimsiz Kar Düştü benim Toprağıma
sen Hala Bıraktığım Gibi Misin
Umut Altıncağ


umut Altıncag 'a tskler yüreğine sağLık ..



Hala Kaçıyor musun Zamansız
Gözlerini Bırakarak Birilerinden
Hala Ellerinden Tutup Sevgileri
Hala Öyle Soğuk Bir Gök
Hala Öyle Yerini Yurdunu Bulamamış Bir Mavi
Dipsiz Kuyuya Salıyor musun Ağlıyarak
Küçücük Bir Dokunuşla Son Sevilen
Olabiliyor musun?
_________________ kaçıyor olamıyor yani durum melankolik... !

Cevap: cok içden ya :(
 

duygu yüklü sandalım sürüklenmeye devam ediyor ..

N€ Gerek Vardı Yokluğuna ! ! !

Öznesiz cümleler kurmaya alışmıştım ben oysa...
Yalnızlığıma, ıssızlığıma sahip çıkmıştım onca kalabalığın arasında..
Korkularımdan korkmamayı öğreniyordum yavaş yavaş.
Hayallere düşlere sığınıp onlarla avunuyor, küçücük mutluluklara, hayata dair geçici heveslere sarılıp gülümseyebiliyordum.
Geride bırakmıştım bütün hüzünleri, ertelenmişleri, yaşanmışları, yarım kalmışları.. Yürüyordum ardıma bakmadan kendi yolumda. Geçmişin izleri bazen takılıyordu ayaklarıma bir yerlerde, ama ben aldırmadan yürüyordum işte..
Sevdaya dair hikayelerin noktasını koymuştu hayat yıllar öncesinde. Ben de çaresizce boyun eğmiştim ona.
Bence mutluydum ben kendi kendimle..
Hiç beklemediğim bir zamanda, ansızın çıktın yollarıma.
Yalan mıydın sen?
Yalan.. Bunca ısıtabilir miydi ruhumu? Bunca işler miydi sevdanı yüreğime? Geçmişin izlerini silip, doldurabilir miydi yüreğimi böylesine?
Bilseydim dinler miydim seni?
Geçmişimden koparıp, beni alıp gitmene,
İzin verir miydim?
Görseydim, eğer sonunu görseydim,
Başlamadan daha, orada dur derdim...
Bilseydim, eğer sonunu bilseydim,
"Sevme bırak" derdim,
"Sevme, uzak dur..."

Geldiğin gibi de gittin ansızın bir gün..
Sensizliğe alışmak daha zordu yalnızlığa alışmaktan.
Şimdi öznesi sensin cümlelerimin, yüklemleri yok...
Sensiz günüm zordu zaten,
Bir de sen geldin üstüne..
Yokluklarım yetmezmiş gibi,
Sen de eklendin üstüne...
Ben zaten bunları sen olmadan da yaşardım.
Ne gerek vardı sana, sensiz de yalnız kalırdım.
Ben zaten sen olmadan da ağlardım isteseydim eğer,
Ne gerek vardı sana, ne gerek vardı yokluğuna...
Anonim..