Anadolunun bir köyünde adam eşi ve iki oğlu ile beraber mutlu mesut yaşamakdadır, Adam oğulları için herşeyi yapar canıı dişine takar çalışır didinir çocuklarım rahat etsin, ben öldüğümde kendilerini cevirebilecek durumları olsun der, oğulları için elinden geleni herşeyi yapar. Aradan yıllar yıllar, geçer Adam oğullarını evlendirmiş torun sahibi bile olmuş adam yaşlanır eşi ise çoktan hakkın rahmetine kavuşmuştur. Adamsa yaşlılığından ötürü yürüyemeyecek haldedir çocukları için elinden gelen herşeyi yapmıştır, ama Evlatlar hayırsız cıkar bir hafta bir oğlunda bir hafta diğer oğlunda büyük olan oğlu kardeşine bundan sonra babam hep sende kalıcak sakınha bana gönderme der, kücüç kardeşi ise bu duruma karşı çıkar ve al sende kalsın bende bakmıyorum der büyük abisi oralı bile olmaz ceker evine gider, küçük kardeşi ise babasını aldığı gibi abisinin kapısına bırakır kapıyı calar ve evine döner bunu gören büyük oğul sinirlenir ve babasını elarabası'na bindirip ormanlık alana götürür ve babasını orada elarabası'nın içerisinde kaderine terk eder ve babasının yanından uzaklaşırken babası şunları söylemektedir; Oğul! beni elaraba'sından indir, bir gün senin oğlunada lazım olur. Kendi kalemimden..
28 Ocak 2009, 20:20
Benzer Konular 
Normal
