IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Herkesin ağzında aynı söz: Eskiden herşey ne kadar güzeldi.
Geçmişe dair ne varsa özlüyorum..
İnsanların saflığını,samimiyetini, o art niyetlerin fitne fesatların ve menfaatlerin arkasına saklanmayan gülen yüzleri,gözleri..
Ve her geçen gün yarına bir o kadar uzak ve yabancı olduğumu hissediyorum. Bu zaman benim zamanım değil bu insanların
değerleri benim değersizlerim. Her geçen gün insanlardan biraz daha uzaklaşıyorum içime kapanıyorum ne olurdu sanki
çok eskilerde yaşamış olsaydım. Kör olsun gözü yerde para arayan kıyafete göre adam seçen gözü boyundan yukarıyı görmeyen insanlığın!

Özlüyorum geçmişe dair ne varsa! kapılara tırmandığım günleri,o küçücük kafamda kurduğum sonsuz hayal dünyasını.
Evin oturma koltuklarının hepsini çıkartıp kendime onlardan ev yapıp kendi kendime içinde saklandığım günleri.
Kapılara çıplak ayaklarla yengeç misali tırmanmayı özlüyorum,baskül ailesini özlüyorum bizimkileri özlüyorum.
Her geçen gün dünümü özlüyorum.
Gelirdim okuldan kapardım nutellayı kaşık kaşık yerdim nickelodeondaki çizgi filmleri izlerken.
Annem bidaha kaşık kaşık yersem almayacağını söylerdi ama her seferinde yine alırdı.

Eskiden herşey ne kadar güzeldi

Sokaklarda kızlar ip atlardı, gençler kızlı erkekli apartman önlerinde oturur çekirdek çitlerdi,herkes şimdiki gibi bilgisayar
başında değildi o zamanlar..

İnsanlık bu kadar kısa sürede nasıl böylesine değişebildi? Nasıl bir anda herşey para oluverdi kim yaptı bizi böyle
nerede kaldı onur şeref dürüstlük ar namus, ne zaman gömdük maneviyatımızı toprağa. NEREDE KALDI İNSAN OLMAK

Artık;
Mezardakilerin pişman oldukları şeyler için, dünyadakiler birbirlerini yiyorlar.

Peki herşey yeniden eskisi gibi olabilir mi ?
Heh.. Düşüncesi bile komik! Beni böylesine kirleten bir topluma karşın böyle bir soruya safca evet
herşey yeniden eskisi gibi olacak diyebilirmiyim ?

Belki dün evet diyebilirdim, bugün belki, yarın asla..

Önce insanlıktan nasibimizi alalım değerlerimizi gözden geçirelim sonra bakacağımız son şey olsun para pul..
Önce dışımızı değil de içimizi dolduralım ki geçmişi özlemeyelim.

Küçük beyinler kişileri,orta beyinler olayları,büyük beyinler FİKİRLERİ konuşur.

Düşünceleri, bakış açısı ve yorumu olmayan insanlar üstlerindeki kıyafetleriyle kolundaki saatiyle ayağındaki
ayakkabısıyla hatta ağzındaki zehiriyle bile kendini tatmin etmeye kanıtlamaya çalışır. Çünkü o insanın kendini
göstereceği bir düşüncesi hayata dair düşündüğü tek bir fikri yoktur ki! anca bunlarla doyurur ruhunu.
Maddiyata duyulan ilgi arttıkça kim inkar edebilir beyinlerimizin küçüldüğünü ?
Derler ya mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi?

Diyebilir bazıları nereden nereye geldin diye ama bence bu konuların hepsi birbiriyle ilintili.
İyi ki ölüm diye birşey var da bu insanlarda bir gün toprağın altına giricek. Ölümle avutuyorum kendimi.

İnsan kendine şu soruları sormalı;
Neyin uğruna yaşamalı ?
Neyin uğruna ölmeli ?
Hayat yaşantı aramak mı?
Yoksa kendimizi aramak mı ?

NE ARARSAN ARA. ARADIĞIN BİR TEK SENSİN. SEN YALNIZ DUYUŞ VE DÜŞÜNÜŞTEN İBARETSİN. GERİYE KALANLARIN ET VE KEMİKTİR.

Saygılarla.

ALINTI ; [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]