Cevap: O'na de ki;
 

Bir rüzgâr ilk başında belli
Gökyüzünü çocukları büyütmüş
Denizle kuşlarla evlerle var
Dünyaya aşk diye hürlük diye
En yavuz gerçek tohumlar ekmiş
Bir rüzgâr yosunlar kadar eski

O rüzgâr nerde olursak olalım
Ana eli gibi her zaman yanımızda
Bir anda dolaşan yeryüzünü
Tüm silip süpüren kötülüğü
Aşkı kardeşliği asıl kılan
Her gün bu gökyüzü genişliğinde

Bir rüzgâr dünyalar kadar eski
Anaların çocukların gözlerinde
Toprağa suya öyküsü işlemiş
Dolaşmış nice insan yüreğini
Köroğlu'nda asıl yerini bulmuş.

Cevap: O'na de ki;
 

Çok çalıştım, gitmeye de kalmaya da. İkisi de aynı acı, ikiside rezil! Daha önce de gitmiştim; ama böyle kalarak değil..

Cevap: O'na de ki;
 

Ona deki :
“seni seviyorum” demek isterdim.
Sesinin üzerine ağlamak
Ve
konuşmadan onu anlamak...

Bir hasret mektubu gibi gözlerine sığınmak isterdim.
Onu kucaklamak
Bağrıma basmak,
öpmek, koklamak...

Cevap: O'na de ki;
 

Belki birgün...

Cevap: O'na de ki;
 

Nefret ettiğimi söylemiyorum, sadece 'sevmemek' sana yeterince koyar zaten.
O iğrenç ömrü sevgiye hasret yaşaman dileğiyle..

o'na de ki;
 

Cevap: O'na de ki;
 

Çok delikanlısın ya çok adamsın hani..
Hadi göreyim!

Cevap: O'na de ki;
 

Uzaktan sevmek daha güzeldir bazen. Ne incitir, ne acıtır. ne yaralar, ne kanatır. Gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir böyle sevmek... Uzaktan sevmek en güzelidir bazen...

Cevap: O'na de ki;
 

Ortalama aşklara bir kez daha aldandım, bir daha aldanmayacağım!

Cevap: O'na de ki;