🔔 Çevrimdışı bildirim almak ister misiniz?
Bir konuya etiketlendiğinizde, özel mesaj aldığınızda, bir mesajınız alıntılandığında forumda olmasanız bile anlık bildirim almak için lütfen izni verin.
Sorguluyorum. Bugünle geçmişi ; yarınlaysa sadece kendimi. Hayat neydi? Sıcak evimde dumanı üstünde kahve mi? Pazarlıklarım, kararlarım, anlattıklarım; belki yaşadım sandıklarım. Yalnızlaştı insan! Sabah gazetede, öğlen televizyonda, akşam sohbetlerde duyuyorum ağızlarda eğreti duran bu cümleyi. Bense umutlarımı bağladım yalnızlığıma. Öyle değil miydi hani yalnız kalmayı bilmeyenlerden uzak duracaktık, hani yalnızlık onuruydu ya insanlaşma çabamızın. Ne kadar anlatırlarsa anlatsınlar ben çoğulluğumuzu sorguluyorum hergün. Gazetede okuduklarıma inat hiç de sorgulamadan yalnızlığımı aksine çoğulluğa olan ısrarımızı algılayamayarak kendimle konuşuyorum. Başka hayatları değil de kendimi arıyorum ben, birileri beni kaybetti kalabalık mekanların birinde. Kimsenin anlayamadığı bir dil biliyorum, melodisi olan kendi dilimi taşıyorum çantamda saklıyorum, saklanıyorum ve saklandığım mantar evin penceresinden kafamı her çıkardığımda biraz daha yalnızlaşıyorum.
Yalnızlıktan bu kadar bahsedince kimler gelir aklımıza? Sorgulayanlardansanız hemen bildiniz. Evet evet siz.. Kadınlar. Yalnızlıklarına aşık oldukları çoğu zaman alaylı sohbetlerde bol bol bahsedilen yalnız kadınlar. Hayır mı diyorsunuz? Ben yalnız değilim mi? Büyük bir yanılgının içindesiniz öyleyse. Yalnızlıktır hayatın tad veren renkleri. Hergün saatlerce konuştuğunuz arkadaşlarınız, ara ara yalan gülümsemelerle selamlaştığınız komşularınız, hatta bol bol sizi anladığını ve yanınızda olduğunu söyleyen eşiniz abartıyorum çocuklarınız da tüm bunlara dahildir, hangisi gerçekten yanınızda olabilir? Hayat oyununa katıyoruz her birini ama bu oyunun baş rolünü tek bir kişi oynayabilir o da yalnız biziz işte. Buna inanmıyorsak kimseyi gerçekten sevemiyoruz demektir. Yalnız kalmayı bilendir başkalarıyla hayatını paylaşabilen. Sevgilerimiz tekil bahsedilmemek için olmaya başlamadı mı? Kabullenmediklerimiz değil mi bize sürekli dayatılanlar değil mi uzaklaşmak istediklerimiz. Öyleyse sadece ben diyebilmeliyiz önce. Kendimizi böyle yüceltmeli ve tutunmalıyız bizden ısrarla almak istedikleri yalnızlığımıza.
26 Şubat 2011, 16:14
Benzer Konular 
Hybrid-Şeklinde
