[SeytaninOrkestrasi]

Tadı kalmadı.. ne aşkların ne ***liklerin ne dostluğun ne de ailenin.. eskiyi özlemek zayıflık sayılır derdim eskiden ve gelicek hasretim vardı geçmişimde..
anlayabiliyorduk, şimdiki gibi düz değildi..
anlatabiliyorduk, şimdiki gibi ketum değildi..
ve ağlayabiliyorduk şimdiki gibi maskeli değildi..
özlemek güzel bazen, özlenilen mutluluk olunca..
özlemek bazen acıtıyo.. liseyi özlüyorum , ilk anlamlı gelen aşkımı, ilk dost kazığımı, ilk dersleri, ilk sigaraları.. ailemi özlüyorum mesela hep beraber olduğumuz pazar kahvaltısında babamın gazete okuyuşunu, beyaz peynirle gözgöze gelmeden sinsice çokokreme uzanan bıçağımı.. iki gün süren taze fasülye eziyetlerinden sonra annemin yapacak yemek bulamayıp patates köfte kızartmasının haklı sevincini yaşamayı özlüyorum süper baba izlerken.. biz it gibi apartman aralarında ya da doğalgaz çalışması olan sokaklarda 9 aylık oynarken ataköye basket oynama giden zengin ***leriyle kavga çıkarmayı özlüyorum üst mahallede.. ilk aşkımın elini tutmayı özlüyorum sanki bırakmıycakmışız gibi sıkı sıkı.. ilk gerçek öpüşmemi özlüyorum kalbimin yerinden oynatan.. ilk telefon başında "ara hadi be kızım ara hadi" triplerimi özlüyorum, keşke gurur yapmam gereken bunlar olsaydı sadece.. adam akıllı sevişmeler bile özleniliyo zamanla sevişirken bile.. ilk seviştiğimdeki samimiyet zamanla performans kanıtlarına dönüşüyor, yapmacık ve akıl hep başka yerde..
babanemin bahçesinden taze nane koparıp acı acı çiğnemeyi özlüyorum.. akşam nasıl olsa babam gelir beni alır diye zamanın tadını çıkarmaya çalışmalarımı örneğin.. babanemle pişti oynayıp galeta yemek, dedemin gece yarısı sarhoş gelip babaneme çaktırmadan bizleri uyandırıp getirdiği dondurmaları yedirtmesi, kuzenin amiga 1500'ünde mortal kombat oynamak, kontorland'dan kurtulup bi sega saturn'e kavuşma hayalleri.. özlem işte.. boş..
ama en kötüsü ne biliyor musun ? daha dünü özlerken bile yarın bugünü özleyeceğini bilmek koyuyor adama be..



ALINTI ; [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]