Ağlamayı uzun zaman önce unutmuş ben, iki gündür gözler buğulu dolaşıyorum. Bu gece doğru düzgün uyuyamadım. Kardeşimi askere yolladım. İçim bir garip oldu. Gerçi ona çaktırmadım hiç ama insanın canından bir parça kopup gidiyor.

Bütün gece düşündüm; acaba şimdi ne yapıyor, uyumuş mudur, ilk günü ya, orada ne yapmıştır? Alışacak elbette, herkes nasıl alışıyor? Anlayacağınız gözlerim buğulu, yüreğim gururlu!
Bana göre hala çocuk ama bak zaman nasıl akıp gitmiş. Adam olmuş, büyümüş de askere bile gitmiş. Ben ona “ minik” derim ama duruma bakılırsa miniklik falan da kalmamış. Aile olmak güzel duygu!
Bazen aklıma takılıyor, acaba hangi hayat daha iyi diye? Ömrüm boyunca özgürlüğüm için mücadele etim. Kimseye yuları vermemek için savaştım. Balık burcu olmanın da getirdiği özellikler var elbette! Çok sıkarsanız avucunuzda ölebilirim ama avucunuzdan kayıp gitmeden yapmanız lazım. Denizin dibi gibi dolaştığım kendi dünyama, müdahale edilmesini sevmem. Maceramın ve iç yolculuğum keyfini çıkarmak isterim.
İşin özü, ömrümü özgürlüğüme adadım. Arada takılıp kaldığım birkaç ağı saymazsak, okyanusumun zenginliğinde keşifler yapıp durdum. Bunca yılın sonunda tek bir noktaya geldim. Sevgi ve teslimiyet!
Hangi inanç sisteminde olursanız olun, önce kalbinizi sevgiyle doldurmanız gerekiyor. Yüreğinde haset, kıskançlık, kibir, ego taşıyanlar, bu serüvenden keyif almazlar. Paraya, şöhrete, rütbeye önem verenler, ceplerine para girse de, zengin sayılmazlar.
Diyeceksiniz ki, dünya böyle! İyi ya, madem devranın dönüşünden şikayetsiniz, değişime kendinizden başlayın. Ben aşkı arayan bir yolcuyum. Bunu hep karşı cinse duyulan aşk olarak da yorumlamayın. Nereye varmak istediğinizdir önemli olan, benim rotam sonunda Yaradan’a döner.
Başıma gelenlere zaman zaman kızıp söylensem de, özümde teslim olmuşumdur. Zaten başka yol var mı, bilemiyorum. Ne gelirse, kimden gelirse, bir nedeni vardır. Mutlaka bir derse ihtiyaç duymuşumdur veya o anda göremediğim bir hayrın başlangıcıdır aslında, benim kızıp söylendiklerim.
İnsanın özü, sevgidir çünkü Yaradan’ın özü de sevgidir. Her kimi, nasıl severseniz sevin ama mutlaka sevin. Bu gönüllere sevgiyi öğretmek, bildiğini hatırlatmak demektir. Doğarken geldiğimiz ruhları, yaşamın içinde bozduğumuz gibi, düzeltmeye uğraşacağız.
Ben ne söylesem, ne yapsam, sonunda sevgiye çıkarım. Bugün biraz aklım dağınık, mazur görün. Kardeşimi özledim ilk günden. Vatan borcudur, ödenecek! Onu da diğer tüm askerlerimiz gibi, Allah’a emanet ettim. Kim varsa yol gözleyen, tezkere bekleyen, onlara da sabır dilerim. Ama siz yine de bugün bana dokunmayın, ağlarım….




Candan Ünal