[tiNa]

-Hala yalnız mısın?

- Evet .. Hala yalnızım..

-Nasıl olur anlamıyorum. Senin gibi biri nasıl yalnız kalır?

-Korkuyorum.

-Neden?

-Sonsuza kadar hiç hissedemeyecekmişim gibi geliyor.

-Sebep?

-Çünkü olmuyor, çok uzun zaman oldu ve ben kimseye aşık olamıyorum. Aşk olmadan kimseyi hayatımın içine alamıyorum. Kimseyi sevemiyorum. Güven desen ayrı bir dert başımda.

-Sorun sende o zaman.

-Bilmiyorum. Belkide. Ama yalnız kalmak istemesem emin ol kalmazdım. Şimdi istesem mesela şu an, biterdi bu yalnızlığım. Ama ben bazıları gibi değilim. Yüzünü gördüğümde bütün acılardan azad edemiyorsa beni o varlık, hücrelerime kadar hissedemiyorsam, yok olmaz.

- Ne istiyorsun ki?

- Yeniden sevebilmek…

- Hayır diyemeyeceğin, kendini sevdirebilecek bir adam hiç mi çıkmadı karşına?

- Elbette çıktı.

- Öyleyse?

-Ama onlarla da hayallerimiz keşismiyordu..

- “…………..”



“yollar kesişse de hayallerin yolu kesişmeyince olmuyordu…”