[aSk]

böyledir karşılıksız sevmek …Bir umutla çıkarsın yola önüne engeller çıkar …Şarkılar dinlersin,şiirler yazarsın ama nafile hiçbiri başlayamamış bir sevginin avuntusu olamaz.

Sonra düşünürsün neden olmadı neden? Hep ben mi dersin oysa ki etrafına baktığında senin gibi birçok insan vardır.
Bitti artık buraya kadar artık dersin onu görmek bile istemiyorum dersin ama bu da kendine söz verdigin bir yalandır.
Ne zaman ki bir odada yalnız kalsan hemen aklına o gelir ve oturur düşünürsün acaba olsaydı nasıl olcaktı ..?
Gece olunca rüyanda onu görürsün,sabah onunla uyanırsın ve bir kere daha hayata lanet edersin senin olmadıgı için ; ama ne zaman ki sokaktan geçse ne zaman ki onu görsen ya da geldigini fark etsen elin ayağına dolaşır çünkü sevmişsindir bir kere ne kadar olmasa da baslamasa da onu görünce kalp atışlarının hızlanmasına ne sen engel olabilirsin ne de baska biri...

Sonra kendini teselli etmek için başka birini bulmaya calışırsın belki de bulursun ama O hep wardır senin hayatında.
Başka biri hiçbir zaman onun yerini tutamaz yalnızca geçici bir boşluğu doldurmaktır görevi! Teselliye devam edersin iyiki de olmadı falan türünden laflar edersin ama bunlar da içini acıtmaktan başka bir işe yaramaz.
İşte böyledir karşılıksız sevmek;gecen gündüzünle birleşir,uyumak sana uzak bir kavram olur.
Sen atmışsındır ilk adımı ama o elini uzatmamıştır sana. Eğer ki halen seviyorsan beklemekten baska bi çaren yoktur.
Belki de bir ömür boyu o elin sana uzanmasını bekleyeceksin…Yıkılmış hayallerin tükenmiş umutlarınla…