[aSk]

Aşk, bir kalp ağrısı bir gönül sancısı içten içe çürüten. Ne günü belli ne de güçsüzlüğü. Satırlarına astıkça o istemsizce sırıtır yüzüne. Ne elemdir ki o canına meydan okur gibi. İşkence yapar gibi dünyaya gelmeye çalışır ama hala doğmamıştır yarımdır hep. Keder mi kader mi bilemedim. Ardına alıp gidemedim bu sokağından. Yokluğun acısında nefessiz ve soluksuz bir kaygıydı kederim. Öylesine titrek ve alabildiğince masum bir bakışla süregelen varlığın yok oluşuydu gözlerimde.

Kibirliydi o kadar da, aşk. Bir anda alevlenip kendi dünyasında kayıp gidendi o gün. Yanık gözyaşların içinde hançerlenmiş bakışların içi sanki etrafı telden örgüyle çevrilmişti. Bir cümle döksen batacaktı gönlüne ve akacaktı kan oluk oluk gözlerine. Boğazına dizilirken cümleler ilmek ilmek iğnelerken sensizliği yudumluyordu. Ya şimdi ya yarın yada yarınlara dizilen bilmediğin sözlerinle çoğalmak ve bulamadığın o özlemle kavrulmaktı, belki de, aşk.

Öyle bir cümle arıyorum ki yarımlarıma varlığımı varlığına sığdıracak bir kalbi nakışlamaktı. Bir cümle kuruyorum huzur ve sessizlik içinde. Belki de bir günlük gibi ama sonsuzluğa ilaç olan bir düş işte. Beynimdeki kargaşalarımı bitirecek, sorgularımın cevabı olacak yarımlarıma.

Sonsuzluğun burağı olan, yıldızlar kadar parlak ve bir toz kadar aradan kayıp giden, nedenleri niçinleri çöpe atıp bir gün işte. Duvarlarımın üzerime gelmediği, rüyamda sayıklamadığım bir düş bir gün istiyorum. Keder denilen şeyin önüne geçip özgürce kanatlanıp uçmak istiyorum. Öyle engin yüreklere konup her gönle nakış nakış bir can olmak iğnesiz ipliksiz gönüllere yerleşmek istiyorum.

Her gün aynı çirkefli hayatın içinde yok olurken kendimi arıyorum. Yılgın ve çaresizliğin içinde bir güne hasret bir güne özlem soruyorum. Gel desem öleceğim gelme desem kördüğüm. Neyleyim bu ömrü düşsüz yarınsız.

Belki de yarım kaldım yarına kaldım. Günü kurtarıyorum ya yarımlığım boş yarınım düşsüzleşti. İrkildim son durağım aşk diye yeniden yarınıma yüklendim.

Belki de bir gün, bir saat, bir dakika, bir saniye ve o an işte o gündür benim kurtuluşum.


Der ki içim;

Gel masumca her şeyden sıyrılıp

Yokluğa bir aşk kaldıralım

Varlığına bir düş kuralım

İkimiz bir birimiz hiç olalım

Ne sen kalsın ne de ben

Biz olalım

Aşk kokalım gözlere

Yeter ki sen gel, koşulsuza

Aşık olup ta gel

Benliğinden sıyrılıp

Biz olalım diye gel.