[aSk]

Bak yine akşamın sessizliği çöktü yüreğime,
Sensizliğin acısını cekiyorum nefes yerine,
Sen, yüreğinden dökülenleri yazmak bile istemezken,
Ben yüreğimdekileri damlatıyorum kalemimden,
Söyle şimdi bensiz mutlumusun, oralarda,
Sen benim yalnızlığımın içimdeki fırtınaların sebebiydin,
Şimdi sen orada, ben burada sessizliğin girdabında kaybolup gidiyoruz.
Belkide biz sevmesini beceremedik, seninle,
Ne kadar yüreğimiz yansada, söz olup dillendiremedik,
Sadece susarak konuşmayı kendimize yol bildik,
Mutluluğa giden yolda, yalnız başımıza yürümeyi seçtik,
Ne zaman aklıma gelsen, yüreğim sızlar,
Acıları kendime dost bilirim,
Sensiz geçen her anımı, sonsuzluk sanırım,
Söyle birtanem şimdi mutlumusun bensiz oralarda..
Susuyorum sadece sana dair güzel şeyler kaybolup gitmesin diye içimden,
Konuşsam yüreğini dağlarım belkide,
Senin çektiğin her acının, benim yüreğime yük olduğunu bilirim,
Susuyorum, ama biliyorumki biz susarakta konuşabiliyoruz,
Ve sen beni, ben seni, sessizliğimizle cezalandırıyoruz..
Bak yine akşamın karanlığı çöktü üzerime,
Ufuktaki kızıllık denizdeki yakamozları parlatırken,
Benim yüreğime, karanlığın acısı çöküyor.
Senin olmadığın her anımda, benim yüreğim sende kalıyor..
Akşamın sessizliğinde seni düşünüyor ve özlüyorum