adı aşktı
Ben buraya bir çınar dikmiştim, adı aşktı. Hangi hain söktü onu yerinden, çıksın karşıma. Ben ayrılığı uzak bir diyara sürgüne göndermiştim, Kim geri çağırdı, çıksın karşıma. Ben öksüz çocukların gözyaşıyla suladım o çınarı, Gözü yaşlı kızların yemenisinin kenarıyla işledim, Yüreğime bir kılıç gibi çifte su verdim, Tırnaklarımla eşeledim, yüreğimle kazdım. Ben buraya bir çınar dikmiştim yüzyıllar önce, adı aşktı. Köklerini toprağa vermedim, başını göğe çevirmedim, Sakladım bir kenara, yerini hainlere bildirmedim. Ben yıllar önce ayrılığı sürgüne göndermiştim. Ayrılmasın diyeydi eller, ağlamasın diye yürekler. Ah onlar bizi nasıl bilecekler? Kopardılar kökümüzden, söktüler yerimizden. Ah onlar aşkı bilmeyecekler… ... | 