Fark etmeden kırdıklarımız..
 

Bugün düşündüm de bu öfkemiz, bu kızgınlığımız niye?
Niye kırıyoruz insanları, üzüyoruz?
Niye takılıp kalıyoruz, bir bozuk plak gibi aynı şarkıyı çalıp söylüyoruz?
Bu savaş niye.. Sonra aslında biz daha çok üzülüyoruz..
Çoğu zaman egolarımıza yenik düşüyoruz, kendimize güvenmekle kaba kötü kibirli bir insan olmayı karıştırıyoruz..

Mesela özür dilemek isteyip gurur yapıp dileyemediğim aslında haklı olduğum çoğu konuda ama karşımdakini kaybettiğim o kadar çok olay var ki..

Sanal da gerçekte de..
Ben biz kendimize yabancıyız bu hayatta, savaşımız kendimizle.. Huysuzluğumuz, öfkemiz hep kendimizle..

Zaten özür dilemek de bir şeyi değiştirmiyor.. Giden asla geri gelmiyor.. Kaybedilen güzel günler geri dönmüyor..

Cevap: Fark etmeden kırdıklarımız..
 

Teyzemi kaybettikten sonra,
Ve en yakin cocukluk arkadasim/akrabam kanser ile mucadele ettiginden beri bazi seyleri daha iyi anlamaya basladim.
Arkadasin dedigi gibi, bu kirmalar nicin, uzmeler nicin ?
Ofke, kin, intikam vs niye.
Bir gun variz, yarin yokuz hesap vercegiz
ne diye bunlari bile bile, hem bu dunyamizi, hemde dunyamizi yakiyoruz ?

Uzenleri, kiranlari, Allaha havale etmek,
Sen uzulduysen, kirildiysan.. sabretmek..
Hataliysan ozur dilemek, ah almamak,
Bunlari daha iyi anliyorum artik


Emegine saglik.

Cevap: Fark etmeden kırdıklarımız..
 

Allah rahmet etsin çok üzücü..

Cevap: Fark etmeden kırdıklarımız..
 

Sanal dünyada da kimseyi kırmaya gerek yok..