Kayboluş
 

Kayboluş

İçindeki boşlukları kollar,
Dahil olamadıkların.
Düşürür üst raflarda bıraktıklarını.
Boşluğun kadar yaklaştırır seni kayboluşa.
Çemberin yanında koşmaya başlarsın;
Ona ait olamadan,
Olacakmış gibi çabalarsın.
Girersin normalleştirilmiş bataklıklara.
Çivilere basar gibi yürürsün;
Kalbinin içine bakarak,
Doğru karaya ulaşabileceğini umarak.

Her yanıldığında,
Ruhunun hafifliği kadar batacaksın.
Çırpındığın kadar da yok olacaksın.
Sadece kendi rolünü oynamaya başladığında
Sahte karaların farkına varacaksın.

Unutma,
Kayboluşta ölümle yaşam terazisinde gidip gelirsin.
Ve çareyi yalnız kendinde bulabilirsin.

Enes Atağan