LaL'i - aSk (aZze) FasL-i aSk
Esselâm Fasl-i Ask!
Yoldasim ;
Zemheri bir havanin yalnizligi avazimi kesmisken,
Yüregimin en derunî yerinden tuttun …
Önce bir yaprak vesile oldu kalbime düsüsüne..
Korka korka atan kalbim ritmini kaybetmisken,
Gözlerinin karasina düstüm...
Ah yâr, geceyi kiskandiran gözlerinin nur-i nazarina ,
Beni Leyla diye düsüren Mevla'ya hamd olsun...!
Huzurum;
Her gece dolunayi beklerken pencere önlerine saklardim dualarimi..
Hayalimdeki Kays’a Leyla olma hevesi varken içimde, bir “sen “ süslerdim..
Safer ayinin dolunay vakti girince semaya,
Açtim ellerimi dua dua içtim seni..
Sen varken secdelere doyamadim..
O ki, askla öptügün alnimi degerli kilan yegane mekan secde idi,
Sürdüm alnimi secdelere,
Sürdükçe askini içime çektim…
Ah yâr,
Özüme sözünü, sözüme de özünü “can can “ diye katan Mevla’ya hamd olsun...
Sirdasim;
Hiçlik sarkisi söylerken,
Kelama hasret kalan yüregime dost narinliginde yetistin...
Bir kuyu basinda su beklerken,
Suya yakin olmanin sevincini yasattin.
O nûrlu ellerinle içirdin ab-i hayattan...
Üç yudumda bitecek gibi geldi koca kuyu; ama sen tarifi imkansiz bir güven verdin içime..
Ah yâr,
Semsi kiskandiran çehrenin güven edasini, yüregime düsüren Mevla’ya hamd olsun...
Gönüldasim;
Sen ki bir çinar misali köklerini ask suyu ile beslersin ,
Her yapraginda bir gizem,
Her yapraginda bir ben bulurum..
Serp üstüme topragindan, sen koksun gül edali sözlerim..
Alem-i cümle sana hayran hayran nazar ederken, titresin içim, lal olsun dilim..
Can diyen dilin düssün cigerime ,
Fezaya bakan asil bakislarin çöksün içime ,
Kulagimdan silinmesin sadân…
Ah yâr;
Dimagima düstü sesin, o bereketli sadâyi bana nasip eden mevlaya Hamd olsun...
En kadim sevdam;
Ask’in tasavvurunu maziye biraktim ,
Simdi senli günlerin sürûrunu yasarim..
Güldemetin adinla berceste, islerim sevdami hece hece…
Bu sevda seninle sayeste, girdin gönlüme aheste aheste…
Ah yâr,
Her hecemi kalbimden söken yüregin, Iki cihanda yanimda olsun,
Seni tanidigim güne Hamd olsun… E L H A M D U L I L L A H…
|
