IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Not : Bu şiirin doğuş hikayesine gelince canım eşim bir gün
görev yaptığı kurumdan,eve telefon açar.Levent arkadaşlar
kısır yapıp getirmişler sen seversin…Sende gel yiyelim der.
Ben o sıra rahatsızım.Dolayısıyla gidemem ama bir müddet
sonra gönlümden,kalemime dökülen mısralarım yanındadır.
Demiştim ki ;

- - - ÖZLEM DENİZİ - - -

Özlem denizinde sandalım battı
Yıllardır ararım bulamıyorum.
Düşlerim uykuya zamansız yattı
Aylardır hayıra yoramıyorum!

Bir hayal yanımda kendi uzakta
Yolunu bekledim viran sokakta
Kavuşmak masalmış yolu bırak ta
Bir türlü yanına varamıyorum!

Bedeni sır oldu bakışı zehir
Gözleri gözüme dökülen nehir
Kırılan kanadım yolunda erir
Uçup ta dalına konamıyorum!

Yenildi ömrüme gönül muradım
Düşlerimde kaldı hep umutlarım
Dolmuyor ki onsuz ömür miadım
Azrail koluna giremiyorum!

Özlem denizine demir atınca
Kalp onu vururmuş her atışında
Başıma silahı sıkardım amma
Ayrılık salına binemiyorum...!

M. Levent ÖZGEÇ
'GÖNÜL PINARI Kitabından'