Çevrimdışı

Bir zamanlar bütün kavram ve duyguların üzerinde yasadıgı bir ada varmıs. Mutluluk ,Zenginlik , Bilgi ve tüm digerleri... Ask dahil. Bir gün adanın batacagını haber verilmis. Bunun üzerine adadaki bütün duygular adayı terk etmek üzre kendi sandal motor ve teknelerine binerek adayı tekr etmeye baslamıslar. Ask adada kalan en son duygu olmus. Cünkü mümkün olan son ana kadar beklemek istemis. Ada nerdeyse son demlerini yasarken Ask yardım istemeye karar vermis. Zenginlik cok büyük bir gemiyle gecmekteymis. Ask Zenginlik benide yanına alırmısın? diye sormus. Zenginlik hayır alamam teknemde cok fazla altın ve gümüs var senin icin yer yok demis. Ask cok güzel bir geminin icerisinde yol alan Kibirden yardım istemis. Kibir lütfen bana yardım et demis. Kibir sana yadım edemem Ask cok ıslaksın ve yenkenlimi mahvedebilirsin diye cevap vermis.Üzüntü yakınlardaymıs ve Ask Üzüntüden yardım istemis .Üzüntü lütfen izin ver seninle geleyim. Of Ask okadar üznünümki yanlız kalmaya ihtiyacım var. Mutlulukta Askın yanından gecmis ama okadar mutluymuski Askın cagrısını bile duymamıs. Ask birden bir ses duymus. Gel Ask seni yanıma alacagım... bak yanımda Bilgide var. Ask kendini o kadar sanslı ve mutlu hissetmiski onu yanına alanın kim oldugunu akıl edememis.Yeni bir kara parcasına vardıklarında inmisler. Aska yardım eden yoluna devam etmis. Ona borclu oldugunu düsünen Ask Bilgiye sormus. Bana yardım eden kimdi? O Zamandı diye cevaplamıs Bilgi. Zamanmı? Zaman bana neden yardım etdiki? diye sormus Ask. Bilgi gülümseyerek ( Cünkü Sadece Zaman Askın Ne Kadar Büyük Oldugunu Anlayabilir. )