[Süslü]

Kalp kırıldığında nasıl ses çıkarır sizce?

Güvercinin telaşlı kanat çırpışındaki ses mi?
yoksa,
kelebeğin kanadındaki inadına sessiz bir çığlık gibi mi?
ya da, tuz-buz olan bir sırçanın haykırışı gibi mi?
nasıl bir sestir ki, perişan eder bizi duyduğumuzda??
ne kalpler kırdık bilmeden..
yada bile bile..
ne setler koyduk aramıza bu kırılmış kalplerden de..
sonra aşmaya çabaladık durduk çok..
dokunmak istedik, ulaşamadık..
ulaşmak istedik,
kendi ellerimizle kurduğumuz setler engel oldu yine kendimize..
oysa,
nasıl da kolaydı yıkıvermek duvarları..
sıcacık bir gülümseme,
içten bir çift gözle birleştiğinde, eritmez mi en büyük buzulları?
esirgedik birbirimizden maliyeti sıfır olan gülümsemelerimizi...
kolay geldi bencillik en dar anlarda..koyuvermek..koyup kaçıvermek...
kaçarken bakmamak ardımıza
ya da,
bakıp da görmemek...görmek istememek...
her ne varsa..
oysa, ne de kolaydı düşmanlığı yoketmek,
sıcacık bir gülümsemeyle...olmaz dedik.
o bana düşman
denemedik bile hiç..korktuk belki de yanılacağımızdan...
oysa hayat ne kadar kısa..
düşünmek için bile vakit yokken..
bile bile zehir ettik günlerimizi ...
kavgalarla..
itişip kakışmakla harcadık dünlerimizi...
ziyan ettik hem düne..hem bugüne...hem de yarınlarımıza..
sahi, kalp kırıldığında nasıl bir ses çıkarır?
duydunuz mu hiç?
ben ne zaman dinlesem bir cam parçalanışı hissediyorum
peki ya siz?