[Satuk]

Yürek sızıntısı

her kafadan bir ses cıktığında
ve duymamaya başladığımda sesleri
hep birşeylerden kaçtığımı sanırdım

kendimi kendime anlatmaya çalışır
bir portre boyardım içimde
ben o resimdeki yüzü tanımazdım

kapattığımda gözlerimi, daldığımda düşüncelere
kimbilir kaçkez kopmuştur film orta yerinden
beyaz bir perde önünde öylece kalakalırdım

bazen boş caddelere atardım kendimi
karşıdan vururdu ayaz, dudaklarım donardı
her attığım adımda kendimden arınırdım

iç savaşlarım olmuştur ruhumun derinliklerinde
özümde yaralanmalar, ölüm vermiştir fikirlerim
yanar, kanar, içimde kaybolmuş birşeyler arardım

yeniden tanırdım her defasında kendimi
benden başka birde ben olduğuma
her sızlayışında yüreğim, kendime şaşardım

varoluşun gizemli köpüklü dalgalarında
açılıp ruhumun engin maviliklerine
kaderi tekneme yelken diye takardım

ulaşılamazdım bazen, kilit vururdum ruhuma
veya tutuklardım kendimi, zindanlarda çürütür
yada faili meçhul aşklar yaşardım