[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]








Müdavimi aşk olan gül-i hamra busesi

Sessiz ayak izinde boşa ararsın heyhat




Sen bilmezsin her gece nasıl ağlar Üsküdar




Bilemezsin bir sızı kaç yetim bakış kadar




Yüreğimde su toplar hüznün derin kesesi




Yakandaki kahkaha gibi yangıdır hayat







Boğazında hıçkırır akşamların infial




Yanıyorken bahtına küser toprağa sancak




Siyah bakışlarından eyvah! düşer saçıma




Yağmurların kesreti vurulur gözyaşıma




Sen son çare ahından bekler iken ihtilal




Dudağımda bir ayaz gülümser sana ancak






Kirpiklerin canımın kalabalık caddesi




Ellerin; ellerimi mesken etmez ellerin



.....




Sükûnumun yasında çilemin son raddesi




Ruhumun zindanında siliniyor mahşerin








Sözde isyan murebbî, özde hilkat uykusu




Feryadına güç verir her soluğun bir keder




Güz alnındaki nişan merhaba der sabaha




Doğacağın ölümler yenilirken bin aha




Gözlerine çizilir yokluğumun kaygısı




Sana anlatmaz kuşlar, her susuş kaç söz eder






Rüzgarı ülkesinden görüp içtiğim cinnet




Zaman, mekan öncesi yaşanmamış tarihim




Yıllardır kahrı kusar seherlere niyazım




ve hala hârı ağlar menzile kırık sazım




Sararan aynalarda gülden dinlenen minnet




Eşkâlinin nidası; hüzne sığmaz tarifim








Ey tevekkül bağım/nda, asumanı zûl kokan!




Göremezsin içimde sakladığım sürgünü




Git; katran saçlarına bir tek ecel düşmeden




Git ne olur matemim, çığlığına koşmadan




Sonsuzluğa ver sesi, zehriyle vebal yakan




Kendime de söylemem sılamdaki vurgunu