Ayrı Düştüğüme
 

İçimde eridikçe buzlar
Sularında yine ben boğuluyorum
Ne bir teselli nede bir sığınak
Yine ben hüzünleniyor yine ben doluyorum

Anlatılmayan yaşanan cinsinden o boşlukta
Kayboldukça varlığın gözümde büyüyor
Tam bir ümitle şahlanan bakışta
Gözlerime inat yaşları gelemez diyor

Sen batan güneşe karşı durarak
Yine gelmedi diye attığım çığlıksın
Söylerken adını yarım bırakan
Boğazımda düğümlenen hıçkırıksın

Ben kendimi gidişinle bitirdim
Kaybolan yıllarda yüreğimi yitirdim
Gözden ırak gönülden ırak
Bir tenhada ağlarken bulup getirdim

Dünya gölgelikmiş evet çok doğru
Ama ben o gölgede de yer bulamadım
Herkes kendince duysa da bir çağrı
Ben sensiz yapamadım sensiz olamadım!......

Her zaman duamda seni diliyorum
Ve inan bu dillerim hep seni dileyecek
Çıkıp gelemeyeceğini de biliyorum
Ama bir çocuk bunu nerden bilecek!