[Cry]

Ağlarken sesimi duydun, gözümdeki yaşı sildin,
sessizce dinledin beni,
üzülmüştün, beni anlayabiliyordun,
beni sevgiyle dinleyen sen, senin değerini biliyordum.

Dost acı söyler daima, düşman güler yüzüne,
sırtını sıvazlar sahtekar duygularla,
sahte gözyaşlarıyla, duymak istediklerini
duyarsın sahte sözcüklerle arka arkaya.
Dost bu dersin işte yanımda,
sana destek sana inan.
Sahte dost anlayamasın,
o ezberlemiştir rolünü,
mükemmeli yakaladım der, güvenir,
inanırsın ta ki,
o sahte dostluğunu yüzüne haykırana kadar.

Dost dediysem eğer, o benim için değerlidir,
dost dediysem eğer ölümüne demişimdir.
Ben dostunsam, elimi uzatmışımdır sana,
korumuş, sahiplenmiş, sevmişimdir..
Sen bunu anlayabildiysen eğer...

Anlamamışsın ki beni, anlatmak istediklerimi anlamadın,
dinlemedin bile, dostuna inanmadın,
kuşkulandın şüpheyle baktın,
dostum dediğin insanı hiç mi tanımadın?
O zaman sen yanlışsın arkadaş,
tanımadan dost deme bir daha,
paylaşma onla dertlerini,
gülümseme yüzüne,
sahte sözcüklerle kandırma
kolay kolay herkeze dost deme...

Dostum dedim sana, sahiplendim, korudum,
esirgedim laf söyletmedim,
satmadım dostumu üç paraya,
kırıldım, üzüldüm, utandım
çünkü sen benim dostumdun...
Eğer sen benim dostum olsaydın,
Sana darbe indirmeyeceğimi
Dostun daima acı söyleyeceğini bilir
Dönmezdin sırtını.

Sen benim gerçekten, dostum olduğunu bilebilseydin.