| |
|
15 Temmuz 2007, 09:54
| #31 |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Kes sesini yüreğim,sus,sus işte... Karanlıklar,öksüzlükler duyamaz seni... Onlara hitap edemez artık cümlelerin... kes sesini!... Matemlere,yaslara,onulmaz acılara gömülü bu omuzlar taşıyamaz senin tek bir heceni!... kes sesini!... "Anı"denilen geçmiş vakitlerine mahkum şimdi,kendi kendini yiyip bitiren biri şimdi,sahiplenen bu omuzları... Kendi kendine "sus"demekten usanan bir canlı "cansız" şimdi... yorma daha fazla bu mahkumu, kes sesini!... Gözyaşından başka ıslaklık görmemiş gözleri,titremekte elleri,üşüyor dayanılmazlıkların girdabına tutulmuşluğun soğukluğunda,karanlıklara mahkum gibi... Aydınlanmayacak gibi,soğuk bir duvara çarpmış,sendelemiş,bir daha kapıyı bulamayacak gibi şimdi... sadece mahkum... işit bunun sözlerini,tut istediklerini,kes sesini! Sus işte,sus... Sus ki kabuslara esir olmayayım henüz kendi esaretimden kurtulamamışken!.. Kuyulara atmayayım,alışılmadıkların eline bırakmayayım ruhumu,sendelerim.. kes sesini!... Çöl gibi ya da hayır,hayır,kutup gibi,buz gibidir o yerler. Karanlıktır,korkarım.Ruhum istemez,kaçıverir... O yerler ki birer seraptır aslında vahalarda belirmiş olan. Cezbetmesin oralar seni,aldanma seraplara. kes sesini!... [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]"Ben gidiyorum,ondayım,susturamazsın beni..asıl sen kes sesini!..."[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Kendimle savaş verdirme bana,sus demekten bezdirdin beni,alıp kaçacağım seni.. yorma beni!.. kes sesini!... [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] "Boşa uğraşma,biliyorsun... Gelemem,ondayım,hep kalacağım... Sen gelmeyeceksin belki,ama ben,hep ondayım... Beni salıverirken onun yüreğiyle sevişmek için,düşünmüştün her bir şeyi... gelmesen de gittim..." Sen benimsin yürek,terk etmemelisin beni. Gitmemelisin. Dur! Tamam konuş ama,dön bana. Ben senin sahibinim. gell!... "Hayır,yürek kendini taşıyan bedene ait değildir. Beni özgür bıraktın,gittim. Bir daha gelmeyeceğimi bilmeliydin,emanet değildim,sen beni sonsuza dek vermiştin,bir an bile düşünmedin... Şimdi tekrar çağıramazsın beni,nafile!... Gelemem,ondayım dedim..." Düşüncelerimde,köşede bucakta kalıvermiş,saklanmış bir giz olarak kal... Ben bile bilmeyeyim o gizi,unutmuş olayım mesela... Özgürlüğümü aldın elimden,aşkın albenisine kapıldın,gittin... Sızlatma içimi... Ey kalp! Susmuyorsun... Durmadan bağırıyor,çığlık çığlığa kalıveriyorsun ansızlıklarda... Düşünemiyorum,susturuyorsun beni dahi... Sesleniyor,bağırıp çağırıyor,haykırıyor,istiyorsun!!... "Evet,susmuyorum,haykırışlarım artacak... Sen var olduğun sürece -belki daha sonra bile- sürecek bu haykırışlarım... İstediğim tek o idi,ondayım... Artık gelmeyeceğim,milyon kere söyledim bunu sana,usanmadan yine söylerim,söyleyeceğim:GELMEYECEĞİM!..." Bana söz bırakmadın,susturdun yine,bak!.. Peki,git o halde... Özgürlüğümü,özgürlüğüne kat!... Azad oldun büyük bir coşkunlukla... Git,onda kaybol... Yokol aşk bahçelerinde,sevda kokusunu almışsın bir kere... Peki,azad edildin... Kazı o narin tırnaklarınla aşkını,kazı taşlara,kayalara... Ölesiye kazı sevdanı... Haykırmanı kesme... Peki susma!. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
|
15 Temmuz 2007, 09:55
| #32 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Bugün seni o kadar yoğun yaşadım ki.. O kadar hissettim ki seni.. Unuttum yoksun artık derken... Karşımdasın işte.. Tüm gerçekliğinle... Sensiz geçen zamanlar bir anda silindi seni görünce... Gözlerin gözlerime baktığında canlandı tüm acılarım.. Eskimiş sandığım sevdamızın eskitemediğimiz bütün görüntülerini gördüm gözlerinde; ateş gibi düştü yüreğime, yüreğimin derinlerinde bir kor alevlendi yeniden... Sana biriktirdiğim bütün öfkem kayıp gitti avuçlarımın arasından sen sarılınca bana...Yine aynı sıcaklığı duydum sımsıkı sarılan kollarının arasında. Ve kokun; hep en sevdiğim koku, içime doldu yine... Yeniden giriyorsun işte hayatıma.. Tam unuttum artık derken yine yeni yangınlar içimde... Üstüme yıkıldı dağ gibi bir hasret.. Yaraları sarmaya... Alışıp Unutmaya.. Koca bir hayat lazım, yıllar yetmez.. Senin uzağında hayat çok hüzünlü.. Şimdi kime yar diye sarılıyor ellerin.. Gitsen bile gözlerin benden gitmez!! Resimlerde hep o güzel yüzün.. Yüreğimde hep ağlayan bir hüzün.. Karaya vuran gemiler gibi.. İçimdeki kalp yaralı bereli.. Hançerli şu gönlüm sevdanla kanarken.. Unutmak ne mümkün severken? Hayatla barışmak, bir yerden tutunmak.. Herşeyde sen varken kolay mı unutmak? |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 09:55
| #33 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Her eğilip baktığımda başımın gövdemden ağır gelmesiyle yerde buluyorum kendimi... deyimlerden cıkmış bi cümle olabilir ama kafamın içindekiler, beynimi sömüren anlamsız yada belkide fazla anlamlı düşünceler tasımıyor artık bu bedeni...her defasında düşmek mi bana yazılan, yada en acısı yerlerde sürünürken bile başımı kaldırabilecek gücü bulup (ki nerden bulduğumu anlamış değilim hala) düştüğüm yüksekliği görmek mi? gülücük perisi niye uğramıyorsun yüzüme? Hala kaçırıyorum gözlerimi insanlardan... kaybolmasınlar içimdeki boşlukta diye.. niye farklı olduğumu devamlı yüzüme vuran kelimeler seçiyorlar benimle konusurken?...niye hissettiriyolarki bunu? yüzümdeki tepkisiz maskenin atında devamlı ağlayan bi yüz olduğunu öğrenmek içinmi bütün bu çabalar? nezaman acık vericek diye ben kaçtıkca bıkmadan üstüme gelmeleri... neden?... herşey yalan sadece düşlerim gerçek... düşlerim var rüzgara ters düşen... her attığım adımda onlara, biraz daha kaybediyorum içimdeki beni... vardığıma kalacak mıyım? Bilmiyorum. Yalnız mıyım? onların dediklerine göre yalnız olamam... etrafımdalar çünkü... Ve evet bencede yanlız değilim kimsenin bilmediği 2 kişilik bi dünyam var benim.. adım hala hayat kitabında yazıyor... gerçek cok şeffaf tıpkı, ağladığımda gözlerimin kıpkırmızı kesilmesi kadar... kahretsin, acınacak haldeyim yine, kelimelere vurmak bu olsa gerek... melekler, duymuyor sesimi karanlık işte yine her yer gözyaşlarım, keşkeleri yok edemiyor korkuyorum inancım kalmadı benim.... |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 09:56
| #34 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Sabah oluyor,bir gün daha ağardı hasretinin üstüne.. Benim gözlerim yine uzaklara dalgın,yine kirpiklerimde tuz var.. Tırnaklarım avuçlarıma kan oturtmuş,öfkeliyim,susuyorum ağlarken.. Aşka dair şarkılar çalmasın artık,acıtmasın yüreğimi.. Yoruldum her şarkıda seni düşünmekten,seni bulmaktan,seni özlemekten.. Derin nefesler çekiyorum içime,senin hasretini içime çeker gibi.. Soluyamıyorum geriye,içimde kal diye.. Ne vardı bu kadar sevecek,yada ölesiye güvenecek... Aşk kimi güldürmüşki?Yada ne kadar olmuşki ömrü mutluluğun... Gözlerimdeki ışıltıyı yitirdim,yaşama sevincimi,umutlarımı,sitemlerimi,beklentilerimi yitirdim..Kendimi yitirdim sensizlikte.. Her sabah yeni bir role hazırlanıyorum,sahneye çıkacakmışım gibi.. Bana en yakışan rengi giyiniyorum mavi.. Gülümsüyorum...Kıyametler kopuyor içimde.. Barış zamanında yaşadım en büyük harpleri.. Fırtınalarda kaç gemi batırdım.. Aşıklara bakmıyorum artık,içimden bir şeyler kopuyor sanki.. Yorumlayamadığım rengarenk bir tabloya bakar gibi oluyorum.. Bu mutluluk resimleri gerçekmi??? Hepsi sahtemi... İnanmıyorum artık,inanamıyorum. Yaşadığım sürece gerçekti... Oysa şimdi... Gece olunca kaldır başını bak gökyüzüne... Kaç bakışım kaldı orada,yada kaç sabah doğan güneşe dokundum sen diye.. Ben seni oralarda aradım.. Her zaman bulabileceğim ama asla seni göremeyeceğim yerlerde... Sensizlik böyle birşey işte... Ben tükeniyorum,hasretler çoğaldıkça....! |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 09:57
| #35 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Giden ve dönmeyen, bilen ve asla bildiklerinden şaşmayan, gözleri yaşlı içi boş gibi görünen ama bir o kadar kalbi dolu bir adamsın sen. Bildiğim ama bilmediğimi iddia ettiğim sayısız sonsuzluk birimlerinden biri olsan da her ne kadar, ben seni o bilinmezliğinin içindeki saf benliğinden tanıdım yolların sonuna doğru giderken. Bildiğim ama söylemediğim şeylerin hepsi seni anlatıyordu içimde. Seni bu kadar sevmemin, senden gidemememin, yine de karşına çıkmaya bu kadar çekinmemin ve sana bu kadar uzak kalmaya çalışmamın sonucunca neler gördüğümü bir sorsan, bir anlasan içimdeki bu yangını; ölüm olurum gecenin en vakitsiz vaktinde… Sen içimde karanlıklardan krallık kuran, yüreğimin en titrek anlarında içimi dolduran ve içimde çığlar düşüren, bir o kadar yaralayan ama bir o kadar da yaralarımı sarmaya çalışan, ne yaptığını, ne yapmaya çalıştığını asla anlayamayacağım sevgilim, bırak beni. Ben yalnızlığıma alışmışım ve sana susamışlığım kadar da içine gömüldüğüm bu şehrin her karışına adını yazmışım. Bırak beni. Ben burada öylece sessiz kalmaya çalışırken, sen bir yandan acımasız çığlıklar atmaya çalışan, bir yandan seven, bir yandan da nefret eden o adam… Sessizliğimi sorguladığın her anımda, içimde bir şeylerin hep acıdığı, içime düş kırıklarımın battığı, yüreğimde o koca vapurların battığı sen. Anlamaya çalıştığın her an benim anlamsızlığımda boğulmaya çalışmanın da anlamını çıkaramıyorum bir türlü. Neden kendini beni anlamak uğruna bu kadar karanlığın içine attığını, neden beni anlamak uğruna bu kadar canına kastını, neden bu kadar üzüldüğünü ve neden bu kadar yaraladığını anlayamadığım; sen… Kuru çöl geceleri gibi çatlak olan dudaklarımın sana susadığını bildiğin halde bu kadar neden kaçtığını, neden bu kadar ısrarla görünmezliğini ve bu kadar acemi sevişlerini hiç anlayamadığım sen,bir o yana bir bu yana savrulurken ellerimi tutmaya çalışan, bir yandan da tuttuğunu zannettiğim anda ellerimi bir boşluğa bırakan; neden? Köpeklerin ısırmaları acıtmıyo ve sevdiğim her şey sıcaklığıyla yakıyor Bir yandan da sen üşütüyorsun içimi; yalnızlığım kadar gizemli olan adam… Nedenini ve anlamsızlığını çözemediğim o mayışmış bakışlım. Şifreli konuşmalarının ve şifresiz susuşlarının,gözlerimin içine bu kadar buğulu ve bir o yandan hiçbir anahtarın açmadığı o soğuk bakışların.Ki ne zaman anlamaya çalışsam beni daha da içe çeken, daha da onulmaz halde yaralayan ve neden bu kadar acı ile doldurduğunu anlamadığım kalbimi bu kadar çok karartan ki; fal karanlığında, sen; neden susuyorsun? Sustuklarının ve bildiklerinin arkasına sığındığını gördüğümde gözlerime inanamadığım, gözlerimi aydınlık bakışların yüzünden açamadığım,sözcüklerimi hiçbir tümceye bağlayamadığım sen. Uzun tümcelerimin ardından düzeltmelere çalıştığım fakat cümlelerin içinden atamadığım o kelime; sen… Ne anlatmaya çalıştığımı ve neyi özlediğimi bilmediğim halde özlediğim, seni ne kadar özlemem gerektiğini bilmediğim, hiçbir ışığın aydınlatmayacağı o karanlık kalbim, hepsi şimdi birer muamma kalacak. Hiçbir anahtar bu sırrı açamayacak, dudaklarım kilitli, gözlerim rüzgara küs kalacak…Sormadığım ve sormaya cesaret edemediğim o birkaç kelimeden biriydi seni yaralayan ve gidişinin sebebi olan bu tümce. Karanlık sulardan geçecek ve bir daha asla geri dönmeyecek bu hisler. Günün birinde sana ithaf edilmiş olan bu yazıyı okuduğunda kime yazıldığı, kimi anlattığı, kimden hesap sorduğu anlaşılmayacak olan bu yazıyı belki bir başkasına yazıldığını zannederek ki, büyük zahmet ederek okuyacaksın. O zaman gözlerin mi buğulanır, yoksa senin de kalbine benim gibi düş kırıklarımı batışır, yoksa gözlerin kapanıp yaşlar mı boşalır bilemiyorum ama, ben, hala.......neyse....... |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 09:58
| #36 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun herkesten başkaydı işte. Güldüğün zaman yukarıya bakardın. Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı, ne güzeldiler... Sen bilmiyordun, ben seni seviyordum. Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler. Duvarlara, vitrin camlarına kaldırımlara çarpıyordu. Geri dönüyordu çoğalarak. Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, her şeyi erteleyişim oluyordun. Kalp ağrısı oluyordun, birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun. Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk. Dönemeçler geçiyor, köPage Ranküler göze alıyor ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk. Cesurduk... Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller. Ben seni seviyordum, bilmiyordun. Sevinçlerim oluyordun arasıra, sen hiç bilmiyordun. Sonra herhangi biri oldun. Bütün sevinçlerim bittikten sonra yağmurlar yağdı serin haziran akşamları... Sonra bir gün uzaktan gördüm seni. Saçların bana inat, başın her şeye meydan okuyarak. İşte yine aynı... Kalbimi acıttın. Her zamanki gibi. Değiştik sanıyordum. Ve sen yine bilmiyordun. |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 09:59
| #37 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir... Beynimi uyuşturuyor özlemin... Çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca yıl içimi nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum. Yokluğun, hatırlandıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp sürekli bir boşluğa dönüşüyor. Sabahlara seni okşayarak başlamaları, akşamları her işi bir kenara koyup seninle baş başa karşılamaları özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü... Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne yumuşak, bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken... Ya da kolyeni çözdüğümde kollarıma atlarken... Hasta olduğunda, o korkunç kriz gecelerinde günler, geceler boyu nöbet tuttuk başında... O şen kahkahalarına yeniden kavuşabilmek için sessiz dualar ederek... "Atlattı" müjdesini kutlarken yorgun bedenindeki yaraları okşayarak, doktorun böldü sevincimizi: "Yaşayamaz artık bu evde... Yüksek binalar ve beton duvarların gri kentinde" dedi, "O gitmeli... Ve kendine yeni bir hayat çizmeli..." Bilsen ne zor, gitmen gerektiğini bile bile "Kal" demek sana... Ne zor, senin için ebedi mutluluğun beni unutmandan geçtiğini bilmek... Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğumuzu görmek ve sana bunları söyleyemeden "Git artık" demek... "Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa" demek sana ne zor... Sesimi, kokumu çekip alıvermek beyninden, sesin, kokun hala beynimdeyken... Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden... Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek... Ve sonra kendi ellerimle bindirip seni yabancı bir arabanın arka koltuğuna, birlikte güneşlendiğimiz onca yazı, yan yana titreştiğimiz onca kışı, paylaştığımız bunca acıyı, onca kahkahayı ve bütün o uzak yeşillikleri katıp yorgun bedeninin yanına, arkadan pişmanlık gözyaşları dökmek ne zor... Ne zor hiç tanımadan seni emanet ettiğim bir şoföre "Hızla uzaklaş buradan ve gidebileceğin kadar uzağa git" demek... Yokluğunu beklemek, ne zor... Bunları düşündükçe, şu anda uzaklarda bir yerlerde üşüdüğünü sezinleyerek panikliyorum. Bütün engelleri aşıp, terk edilmiş caddeleri, kimsesiz sokakları, yalnız bulvarları arşınlayarak sana ulaşmak, sessizce başını okşamak, kulağına sevgi sözcükleri fısıldamak ve yavaşça üzerini örtmek geliyor içimden... Paylaştığımız bir mazinin, yitirdiğimiz bir geleceğe dönüşmesinden hicran duyuyorum. Gizli gizli hüzünlendiğim akşamlardan birinde, terk etmişlere özgü bir terk edilme korkusunu da yüreğimin derinliklerinde duyarak sana koşmak, yaptıklarım ve daha çok da yapamadıklarım için özür dilemek ve "Dön bebeğim" demek istiyorum: "Geri dön... Kulüben seni bekliyor..." |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 09:59
| #38 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Kaç zaman oldu senden haber almayalı... Ne yüzünü gördüm ne sesini duydum... Kimbilir ne kadar değiştin, nerelerde neler yapıyor, neler düşünüyorsun... Ahh benim sevdiğim, heyecanım, tutkum... Nerede olursam olayım "sensiz" tek bir nefes bile alamadım ben... Belki yanımda değildin ama ben seni her zaman kalbimde taşıdım nereye gidersem gideyim... Bu kadar çok sevildiğini biliyor musun acaba Yoksa bu sevdamdan bi haber mi yaşıyorsun? Veyahut ta Bu kadar çok sevildiğini biliyor da mutlu mu? ya da mutsuz musun hiçbir şey bilmiyorum, Bilmek de istemiyorum aslında ama bildiğim tek şey var o da; Nasıl sevgiyse bendeki bir an olsun unutmadım ben seni... Ama merak ettiğim, düşünmeden edemediğim bir şey var ki... Fakat sanırım onun cevabını asla öğrenemeyeceğim.. Ben seni burada bu kadar yaşarken, ACABA SENİNDE HİÇ BENİ DÜŞÜNDÜĞÜN ZAMANLAR, HATIRALARIN KALBİNE BİR OK GİBİ SAPLANDIĞI, YÜREĞİNİ YAKTIĞI ANLAR OLUYOR MU? |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 10:00
| #39 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Seni gördüğümde, özlediğimi daha çok anlıyorum Sadece suda çırpınmaz insan Sadece suda boğulmaz Gözlerinde çırpınmayı anlatmaya çalışıyorum Namussuzca bir çıkar ilişkisinde yüreğim Boyuna, posuna, yaşına bakmadan Sana doğru çekiliyor tüm sandallarda küreğim İstediğin her şeyi vereyim İstemediklerini bana bırak, ama sana ait olsun, seninle yaşamış olsun Ben hayal kurayım mazoşist bir duyguyla Bize öğrettikleri aşk masallarında kavuşmak ayıptır Vuslatta aşk kayıptır Terbiyem buna müsait / şimdi tamamen senin resimlerinle süslenmiş güzellikler, ben seyrediyorum/ Sıkı sıkı tutuyorum seni aklımda Sadece orada kaldın aslında O da deliliğin sınırlarında dolaşan bir çaresizlikle sarılmış Senin bıraktıklarına /vücudunda dolaşan dudaklar beni yakıyor, ve çiçekler sen kokuyor, gel de delirme/ Yollarda çorak bir yalnızlıkla yürüyen Masalın aşığına sorduğun soruya aldığın cevap Benim cevabımdır muhtemelen “ben o yum, o da ben” Bu masaldan esinlenen bir nesilden ne hayır gelirse O şekilde bir aşkı tanımlamak işkencedir Aşk o nedenle büyük bir işkencecidir Kırbacının izi yüreğimdedir Öyleyse Aşk için yaşamak nedir Umut bir sıcak gülümsemededir Hepsi bu…… |
| | |
|
15 Temmuz 2007, 10:01
| #40 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Ben Seni böyLe SewdiM Hakettiğin buydu belki de..Belki de ben.. Artık yapılacak birşey yok.. Hele yaşanacak hiç birşey yok.. Korkan sendin..Kaçan sendin.. Şimdi ne diye tutuyorsun kolumdan gitme kal diye.. Anlamı kaldı mı senin için yoksa? Hala mı gülüyorsun! Yoksa mutlu musun! Umarım hep böyle mutlu olursun!!! İstemiyordun,sevmiyordun,mutlu değildin..öyleyse ne oldu?Hani sen hep benimdin bende senin? Hoşçakal öyleyse.. Güzel oynadın..Ama hayat böyle oyunlarla sürecek kadar basit değil..sen bilmezsin..etrafında gördüklerin oyuncak değil..değildi..olsun!!!geçmişler olsun..son bir şey..gurur bir maskeydi senin için..bak iyi dinle..gurur Maske değil!!! Geçmişler olsun..Bu aşkında başı sağolsun! |
| | |
 |
| Etiketler |
| ben, boyle, böyle, seni, sewdim |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Ben Seni Böyle Bilmezdim | Desmont | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 20 Ocak 2015 22:08 |
| Böyle sevdim seni | Kayahan | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 29 Temmuz 2010 03:22 |
| Ben Seni Böyle Seviyorum | Tutku | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 1 | 10 Ocak 2009 21:30 |
Normal
