[Kayahan]

sevgilim;
ben hep anladığını sanardım meğer hep yanılmışım
sen beni ve sevgimi hiç anlamışsın. nem seni sevdiğimi sanarken sen hep benden
uzak kalmışsın. bu aşkı ben tek başımamı kurdum. bu bedende iki yüreği tek başımamı yaşattım
seni çok severken bu acıları çekmek neden. ben sana ne yaptım. neden hep uzaklaşıyorsun benden
hani cok severdin hani bu aşk ölümsüzdü.
hani kokum olmadan uyuyamazdın.
hani gözlerime bakmadan yatamazdın
hani bir öpücük almadan gidemezdin.
nerdesin şimdi hangi sessiz sevdaalrın hangı hain ihanetlerin peşindesin
beni bu masum yüreğimi yaralamaktan neden zevk aldın
neden benimle oyuncak gibi oynadın ne yaptı bu zavallı yürek sana
sen bu dünyada belkı yasamayı hak ettım ama sevılmeyı asla
dilerim seversin sevirsin sevilmessin
dilerım beni vurdugun gibi vurulur acı cekersin
ve dilerım gülen o guzel gözlerın gulmeyı unutur
yıpkı benım unuttugum gıbı
şimdi senden sevgınden herşeyınd enefret edıyorum
seni asla affetmıycem

seni affedersem onurum bende kalmaz
seni affedersem gecen mazı benı affetmez
git... git.... git.....