|
Okan Savcı Şiirleri Cüzdanımda Resmini Buldular Gözlerin hep o uğursuz mevsimde girdi Penceremden içeri... Önce duvarlarda sonra yastığımda Ve nihayet evimin her köşesinde fark ettim seni..... Sokaklara düstüğümde Yanımdan geçen sendin...... Sendin caddelerde yürüyen Konusurken insanlarla ordan burdan Gülümsediğim yüzlerde beliren yine sendin........ O kadar çok gördüm ki seni başka suretlerde Kaçarsın diye korkundan Adam akıllı bir -merhaba- diyemedim...... Yokluğun beni hiç rahat bırakmadı Ben ne zaman sevsem Ya da sevmeye kalksam birini Araya girerdi gölgen Azılı bir katil gibi...... Kim öpse beni Ya da kim benimle sabahı bulmaya kalksa O terli gecenin sonunda Hep yüzümde görüyorlardı gözlerini.. Geceyi paylaştığım her hangi birinin Yüzüme bakıp: -seni geçmişinden kıskanıyorum- deyip Bana sırtını dönmesi bu yüzdendi belki...? Seninle aşkı yasarken aklıma gelen O septik düsünceler Senden sonrasında hiç rahatsız etmedi beni...... Her hangi bir şüphe duyduğumda Ya da beynime -acaba- diye bir soru düştüğünde Hiç oralı olmadım..... Yani işkillendiğimde sevdiğime karşı Kendimi hiç yormadım... Gittim ilk önce ben aldattım! Artık yorulmuştum Guvensizliğe karşı soruların cevabını aramaktan...... Bu günahım senin omzuna kaydedildi esmer'im! Çünkü sen bana İnsanlara güvenmemeyi öğretmiştin... ........ Senden sonra yasadığım ilk sevdada Bayağı zorlandım Yani zaman aldı başka dudaklara alışmak Ya da Başka bedenlerde yeniden doğmaya çalışmak...... Güzelliğinle donattığım albümü kıskandılar Evet kıskandılar geceleyin Yüzüme yansıyan gülüşünü....... Seni onlara anlatamadım Sustum sadece.. Cüzdanımda dün gece resmini buldular........ ........ Ben..... Yani ben terlemek istemezdim Başka bedenlerin içinde Ah sevdiğim Beni Benim bile hosuma gıtmeyen gecelere sürükledin Oysa sadece seninle bulmak isterdim şafağı Seninle uyanmak isterdim En güzel sabahlara! Olmadı esmer'im..... Şimdi başkaları günaydın diyor bize her sabah..... ...... Tahmin edemeyeceğin kadar yorgunum Sevmeler ve sevilmeler Bana göre değil artık...... İşte şimdi hayata daha çok yakışıyor bu suskunluğum Ve sana hiç benzemese de Ben sadece cocukluğundaki yüzüne vurgunum.... (sayın akif oktay'ın -sen giderken-adlı şiir albümünde yorumlanmıştır) Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Acemi Bir Hırsızım Ben Dün gece ağzımda bir ıslık, Elimde ıslanmış bir sigara Evinin önüne geldim... Pusluydu hava, Başımı yukarı kaldırıp dikkatli bakınca anladım Perdeler kapalıydı... Ama yine açık unutmuşsun Gece lambasını... Bir an öylece durdum... Sonra, Kanıma girdi serserilik... Merdivenleri bir bir çıktım. Cebimden yedek anahtarı çıkarıp Açtım kapıyı. Dalgınlığına gelmiş olmalı Kilitlemeden yatmışsın... (eve de ayakkabıyla girdim, Affet beni....) Saat gecenin üçüydü galiba, Yalan olmasın... Uyuyordun, Odana sessiz adımlarla yaklaşırken, Belki o an Görmekte olduğun rüya takıldı aklıma. Duraksadım.... Gözlerim alışınca karanlığa, İyice belirginleşti suretin. Yüzün bana dönüktü, öpmek istedim, Başaramadım... Saati yediye kurmuştun, Onu bir saat geri aldım... Sonra, önünde sana ilk kez sarıldığım Aynaya çarptı gözüm. Üzerine kırmızı rujunla, “melekler uyumaz” diye ben yazdım! Vakit ilerliyordu, Apar topar bir kahvaltı hazırladım sana Portakal falan sıktım, Seversin sen... Bu iyiliğimi de unutma. Geçince alkolün etkisi, Baş ağrısı tuttu yine. Uykumda gelmişti epey Gittim evden, Bıraktım seni rüyalarınla başbaşa... Bilmiyorum Bu yangın ne zaman son bulur... Belki gün gelir, Yine kollarımda uyursun. Benimki de iş mi be! Gecenin bir yarısı hırsız gibi eve gir Sonra öpemeden çık git! Neyse, alacağım olsun... Gördüğün gibi,acemi bir hırsızım ben Çalamadım işte yanağından..... Bunları boşver... Senden isteğim; Kendine dikkat et Aç karnına evden çıkma, Havalar soğudu iyice, sıkı giyin. Geceleri yatarken, Kapıyı kilitlemeyi unutma... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Adalet Gözlerinde gezinen bir şilep olsaydım Gömülseydim sularına.. Batsaydım derinliğine, Ve çıkmasaydım bir daha... Ellerinde ter olsaydım Saçlarında rüzgar! Beyninde fikir, dilinde zikir Oysa yer bulamadım sesinde Devrik bir cümle kadar... Sevdiğim; Beyhude beklemek benimkisi..... Çark bu ya? Gidenden yana döner. Kalanın payına ise; Bir bu şiir, Bir de sensizlik düşer..... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Adam Olmak Adına Nice Ayrılıklara... Bir gün daha çaldım sensizlikten. zor da olsa vurdu saat gece on ikiyi... şimdi önümde yeni bir sensizlik var. içinde, beni neyin beklediğini bilmediğim yirmi dört saat daha var... sonra o da geçecek... işte böyle kovalayacak birbirini yarınlar. derken unutucağım seni, unuttuğumun farkında bile olmadan. doğrusu da bu zaten, aksi halde hatırlamış olur insan. “onu unuttum” demek bile hatırlamaktır. bu cümleyi aklıma getirmeyecek derecede unutmalıyım seni. izin kalmamalı... başkasını ararken yanlışlıkla senin numaranı çevirmemeliyim, kendimle dalga geçeceksem; bu başka birşey için olmalı... sana dair hiçbir fikir kırıntısı kalmamalı beynimde. zaman aşımına uğramalı tüm tasalar. hiç sevilmemiş, hiç yaşanmamış gibi yabancılaşmalısın. tesadüfen bir yerde adın geçtiğinde, irkilmemeliyim. hakkında sorulan her soru cevapsız kalmalı. çok seven insan aynı ölçüde unutmalı... Seni bir gün hatırlanmamak üzere sileceğim. ama şimdi değil, çünkü ardında bıraktıklarından öğrenmem gereken çok şey var daha. eğer gerçekten dendiği gibi ayrılıklar-acılar insanı adam ediyorsa; ben kızmamalıyım gidenlere. ben senin ve senin gibiler sayesinde bir gün adam olacağım. ama şimdi değil. çünkü dersini çıkarmam gereken çok ayrılığım var benim. “adam olmak adına, nice ayrılıklara...” bak gördün mü böyle dalga geçmeli insan kendisiyle. yanlışlıkla o numarayı tuşladığında değil... Şu durumda bile gülümseyebiliyorsam, epey yol katetmişim demektir seni unutma yolunda. acaba diyorum bu yazıyı yazmasa mıydım? neden dersen canım acımıyor ki? yani yazıya başladığımdan beri birtek sigara dahi yakmadım. evet, çok az kalmış seni unutmama... bunu hissediyorum... yazmasam da olurdu ama ölmek üzere olan yokluğuna can çekiştirmek hoşuma gidiyor! amatör bir şairin intikamı olsa gerek bu... Oysa ben bunları yazmak için başlamamıştım sana. hatırlıyor musun o ilk günü. insanın tanımadığı birinin masasına yaklaşıp, o tatlı gerginliği yaşayarak “merhaba” demesi ne kadar garip. kim bilir neler düşünmüştün o an... beni senin yanına iten şey neydi diye çok merak etmiştim zamanında. elinde sigaran, bakışlarını bir noktada toplamıştın. buydu belki de beni sana çeken manzara. ben sessiz insanları, az konuşan insanları hep tanımak istemişimdir. çok sustuklarına göre vardır anlatacakaları bir şey mutlaka diye düşünmüşümdür. neden sonra farkına varmıştım kaybolmuş bir insana selam verdiğimin. neden az konuşuyorsun diye sorduğumda verdiğin cevap etkilemişti beni. “susturdular...” anlıyordum. neden diye sormaya gerek yoktu. artık bakışlarını topladığın o noktanın yerini benim yüzüm almıştı, konuşmaya başlamıştın nihayet... “dinleyecek bir insan buldum” diyordun yada buna inanmak istiyordun. suskunluk benim dilime uğramıştı sonra. soru sorma sırası sendeydi bu sefer; “sen de pek konuşmuyorsun, neden? ” benim cevabım seninkinden biraz farklıydı. “kelimelerimi çaldılar, bana söyleyecek söz kalmadı” sonuçta ilk ortak noktamızı bulmuştuk, -susmak-... ikincisi ise, yani karşılıklı yaşadığımız en gerçekçi şey; -ayrılmak-... ve nihayetinde –unutmak-... farkında mısın bilmem? insana hoş gelen hiçbir ortak yönümüz yok... hep kaybetmek üstüne, susmalarımızın içinde bile yenilgiler var... insan, ilk başta iki yaralı kişinin birbirini daha iyi anlayabileceğini, mutlu olmak adına birbirlerine daha sıkı sarılabilecğini düşünse de, aslında tam tersi doğru... biri hasta, biri doktor olmadan olmuyor aşk... o yüzden bizim mutlu olmamız uzak ihtimaldi.... Ben, bugün bunları yazmak için gelmemiştim o masaya. gel gör şimdi unutmak üzereyim. pek sevimli değil bu... -bir insanı unutmak? ? ? - anlamı olmalıydı oysa geride kalanların... biz şimdi onca zamanı unutmak için mi yaşadık? ! geriye birkaç şey kalmalıydı hatırlanmaya değer... akla geldiğinde insanın içini titreten, anlatıldığında dinleyen kişiyi düşündüren, en azından bir sigara yaktıracak kadar burukluk veren bazı anılar kalmalıydı geriye.... demek ki biz unutmak zorunda kaldığımız tüm zamanları biraz boşa haracamışız. şu an benim aklıma gelen zamanlar’ın çoğu zorlama... belki ilerde bir anlamı olur ümüdiyle, adettendir diye yaşanmış, klişeleşmiş şeyler... Galiba zamanı geldi de geçiyor. eğer yapacak bir şey kalmadıysa en doğrusu bu, unutmak! Göreceksin; seni hiç bir şey olmamış gibi..... seni, yüzüme o tatlı gerginliği alıp da masana hiç yaklaşmamış gibi... adını hiç duymamış, ellerinden hiç tutmamış gibi..... hiçbir anı, hiçbir geceyi, hiçbir mutluluğu ve hiçbir acıyı yaşamamış gibi unutucağım..... sonra bu yazının karşısına geçip, yine hiçbir şey olmamış gibi okuyacağım senden kalan kırıntıları... Üzgünüm, yapacak hiçbir şey yok artık.. Belki de unutmak; adam olmaya çalışan insanların tek silahı...... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Adımlarıma Düşmandı Yüreğim Kalemden öte Hiçbir şeye dokunmadı Sana uzanıp da Hiçlikte kalan elim.. Ve kendimi Yüzünden uzağa her taşıyışımda Adımlarıma düşmandı yüreğim... Öyle ki; Demirlediğim limanlar Yabancı düşünce düşlerime, (bir bakıma akıntıya kürek) Geriye doğru yaşamaya başladım zamanı...... Ve gittikçe nehirleşen yokluğunun debisinde, Satır-satır can verdi yürek Vardığım yer işte burası! Gözlerinin karası.... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Adınla Seslendim Başkalarına Sen bilmezsin, Başkalarına adınla seslendiğim günlerdi.. Uzaktın bana Duymazdın o yüzden Yokluğuna derlenmiş türküleri. Oysa sen varken, Kanayan gecelere merhem olurdu sesin Gülüşün dağıtırdı gözlerimden bulutu Ara sıra gelirdin ya? Ben o zaman anlardım hangi mevsimi soluduğumu... Seninle başlayan bir gün Yine seninle biterdi.. Gecenin bir yarısı Şehrin yollarını adımlarken Ve bağlarken o geceyi sabaha Hayat hiç olmadığı kadar güzeldi.. Bakışlarında mahsur kaldığımda, Deli gibi akardı zaman... Ara sıra hüzünler karışsa da sesine Gecemizi karartmaya yetmezdi... Ve ben ne zaman değsem dudaklarına, Yüzüne bambaşka bir iklim gelirdi.... Sonra gittin... Her gün bir takvim yaprağı, Düştü umutlarımın arasından... Ve durdu gözlerine daldığımda çıldıran zaman! Başkalarına, Adınla seslendiğim günlerim oldu. Gelmedin... Şimdi bilmiyorum hangi mevsimi soluduğumu... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Adres Eşe dosta sorma beni, Bulamazsın sevdiğim... Sol göğsünün altında duruyorum Arayacaksan orda ara! Yüreğinde gizlendim.... Vuslat yakın, Saati gamzelerine kurdum... Güldüğün zaman çalacak! O zaman anlayacaksın, Susuşlarındır benim yurdum..... Beni sağa-sola sorma! Ben bile bilmiyorum adresimi... Kim bilir nerdeyim? Kendimi masal gibi bir gecede unuttum Galiba sendeyim..... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Ağlarsın Ağlarsın hep Yanarsın Piman bir çocuk gibi Yazdıklarıma dalarsın Üzülürsün Gözümden dudağıma yaş olup Her aralık süzülürsün Kızarım sana çoğu zaman Şiirler yazarım Okur içlenirsin belki Bilirim anlamazsın Yine de ağlarsın... Bir şarkı çalar Hislenirsin.. Gece yarısını vurur saat Nemlenirsin.. Kalbin nerden bilsin aşkı? Sevince anlarsın Kanatırlar seni de Ağlatırlar O soğuk ellerinle Şiir bile yazarsın... Vurulunca umutların İsyan edip yas tutarsın Kanarsın gecelerce Dosların el olur Soran olmaz halini Baharlar zindan olur Ağlarsın... Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Ağzımı Ayrılık Açmıyor Yine kesildi sesim soluğum Kelimelerimi çaldı bu gidiş Ağzımı ayrılık açmıyor! Tek bir sözüm kalmadı söylecek... Duyduklarım ise, Artık kulağa hoş gelmiyor... Bana sorduğun hiçbir sorunun, Cevabı yok bundan böyle. Sıkıldım, Bildiğin soruları cevaplamaktan... Yoruldum, Çıkışı olmayan labirentinde, Her gece kaybolmaktan... Ben sorunları severim Sen soruları... Cevap ver o zaman bana; Penecerenin buğusuna yazdığım O iki kelime, Duruyor mu hala bakışlarında? Okan Savcı |
Cevap: Okan Savcı Şiirleri Ahmak Islatan İlk önce aldırmazsın hani? Sonra bir de bakmışsın, Her yanın sırılsıklamdır. Anladığında geç olur. Çünkü yağan, Ahmak ıslatandır... Sen o yağmur Ben o ahmak... Ama bir karar ver, Ya kaybol git, ya da tam ıslat... İkisi de kabulüm. Ne den mi? Farz edelim dindin, Ahmağa yağmur mu yok? Diyelim yağıyorsun? ıslanmaktayım... Zaten hiç kurumadım ki... Ahmağız ama, Yağmurdan da anlarız... Güzelce ıslanalım isteriz Tamam yüzüme indin belki ama, İçime sinmedin... Basit yağdın, basit! Asil ol, Rüzgar esmeden, Al bulutunu git... Okan Savcı |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 22:30. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8 Beta 3
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2024 IRCForumlari.Net