IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - Sevdim Bu İhaneti!.. Hem de Çok Sevdim!...

Sevdim Bu İhaneti!.. Hem de Çok Sevdim!...

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Sustu dalgalar

Martılar donakaldı

Yağmur durdu.

Bir gece ihanetiydi...

Dünya durdu Sandım...!

Nefes al… Nefes al

Nefess.... Hadii...... Dönmek zorundasın yaşama...! Dönnnn!!!

Hiç acımadı yüreğim...

Bir ihanet=iki ölü...!

İhanete uğratan ''İstisna'' öldü...

İhanete uğrayan ''Kaide'' öldü...

Anlık bir ölümdü paramparça cesetler bulundu sabah ayazında.

Ve donmuştu kızın gözyaşları dudaklarında.

Buram buram pis bir koku yayıldı.
Adamın biri damardan ihanet çekti aşırı dozdan öldü diye yazdı gazeteler....

Senden hiç söz etmediler....

Ağzında çiğnediğin o kelime çok büyüktü:

''AŞK''

İstemezdim boğazında kalmasını.

Çöplüklerden topladığın onur kırıntılarını gördüm o gece.

Senin onurun sanıyordun onları. Değildi... Düşürdün hepsini.

Ve o iğrenç gülümseme!!

O gülümseme

Gülümseme!!

Gülme!

İhanet sana çok yakıştı.

Üstünden düşen masumiyet entarisinin altında bir adam gördüm.

Adam olmamış bir ADAM

İhanete tutkuyla bağlanmış bir adam sevmişti...

Ve aşka tövbeler yasakmış meğerse... Ki aşk çoktan karaborsa.

Sevdim bu ihaneti...

Çok sevdim.

Öyle sevdim ki ağlıyorum mutluluktan

İnan bana!

Ben hiç böyle güzel ölmemiştim...

(aLınTı)