Çevrimdışı

Artık kendimi daha güçlü hissediyorum sevgili.
Herkesi karşıma alabilecek kadar güçlü…
Umutsuz olduğum günleri hatırlar mısın?
“Sen yapacaksın, sen zekisin” diye hırs katardın hırsıma.
Artık daha güçlüyüm.
Sensizken acıya bağışıklık kazanan kalbim,
Şimdi çok daha güçlü.


Ben!
Senin kahramanın!
Bak hala buradayım!
Bıraktığın gibi, tamamen sevgi dolu.
Ve hala gelmeyecek olanı beklemede!


Peki, sen neredesin, hangi uykulardasın?
Kimin yanında ya da neyin peşindesin?
Uyan!
Titre ve kendine gel artık.
Hayal değil bak, gerçek!
Seni bekliyorum, seni istiyorum…


Issız günlerimin, güneşi olan sen,
Islı günlerimde yanımda yoksun.
Sen yokken ben,
Gecelere küsüyorum.
Kaleme, kâğıda küsüyorum.
Şarkılara küsüyorum.
Kendime küsüyorum.
Hayata küsüyorum.


Sahil yanı başımızdayken asıldık küreklere,
Şimdi karayı göremiyoruz.
Acıları biriktiriyoruz içimizde,
Dağ yapıyoruz.
Cezalandırıyoruz kendimizi.
Sen kendine ceza verirdin bazen ama
Hiç kıyamazdın bana.
Benim üzüntüme dayanamazdın.
Benim başımı eğmemi istemezdin.
Peki ya şimdi ne değişti sevgili?


Seni hep gülümserken hatırlıyorum.
Şimdi yine gülümsüyorsun…
Bak gözlerinin içi hala gülüyor bana.
Ki gözlerin bana her bakışında gülerdi zaten.
Aşkı anlatırdı o gözler,
Tutkuyu, sadakati, güveni anlatırdı bana.
Bensiz kalmaktan korkarak bakardı o gözler.
Şimdi ne değişti sevgili?


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Okatan