IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Boş bir umutsun sen biliyorum
Tenhalarımda beslediğim
Dokununca solan, mum çiçeğim.
Ama sen solmayacaksın

Ne benimle, ne de bir başkasıyla

Kuru bir yaprağın uçurumunda
Bir yağmur damlası kalsamda
Yeteceğim susuzluğuna

Ölmeyeceksin ben ölmeden
Ama yaşlanacaksın o tenha yerde
Gece ay’ın ışıltısı vurunca yüzüne
Kıskanacak yakamozlar seni

Bir kıyı kenti olacaksın denizimde

Ve bir gün sen uyurken
Bir sabah vapuruyla geleceğim yanına
Elimde elinin ısırığı
Kalbimde yeni aşıkların heyecanıyla
Çocuk koşuşuyla koşacağım sokaklarında
Sarhoş diliyle söyleyeceğim seni sevdiğimi
Hıçkıra hıçkıra

Ama sevinme boşuna
Bu kez terk edemeyeceksin beni
Sen geldiğimden habersiz uyurken
Katran yüklü siyah bulutlar dolanacak tepende
Kursağında kalacak hiç yaşanmamış aşkların varlığı
Soluksuz kalacaksın

Ve sen daha uyanmadan
Aynı vapurla döneceğim kendi dünyama
Sen de sokaklarında ayak izlerimi taşıyan
Hep bir “kıyı kenti” olarak kalacaksın

Çünkü boş bir umutsun sen biliyorum
Boş bir umut
TENHALARIMDA BESLEDİĞİM…