IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Biz dört kişiydik
Arkadaş değildik, dost değildik, kanka değildik
Biz kardeşten de öteydik
Bükülmezdik, yenilmezdik, dağ gibiydik

Birimize bişey oLsa hepimize birşeyLer oLurdu
O an orda oLmasak da hiSsederdik
Diyorum ya san ki göbek bağımız biLe beraber kesiLmişti
MişLi geçmiş zamanLarda kaLdı şimdi herşey

Gök yüzü parıL parıLken, karardı birden
KarabuLut gibi çöktü üzerimize hayat
Hepimiz ayrı diyarLara savruLduk
KırgınLıkLarımız da oLdu birbirimize, duygusaLLıkLarımızda
Can yoLdaşıydık biz hiç kopmayız sanardık, yanıLdık

HayaLLerimiz vardı kendi aramızda diLLerimizde gezen
Koca şehir İstanbul'a yerLeşecektik dört kardeş
Bir mesken edinicektik her birimiz yuvasını kurana kadar
Ama ne oLursa oLsun biz hep beraber oLacaktık

Şimdi bakıyorum o zamanLara yaLan oLdu bu zamanLarda
ÖyLe bir zaman oLdu ki çaLmaz oLdu teLefonLar
Bir seLam biLe geLmez oLdu
Bir yok oLuşmuydu biLemiyorum dağıLdık

Severdim kerataLarı arada kavgaLarımız da oLurdu
Küfür biLe ederdik bazen birbirmize
Ama hiç kopamazdık hani şimdi nerdeLer
Çil yavrusu gibi dağaLdık birer birer

Giden gitti dediğimizLe kaLdık
Meşhur dörtLü gitti geride iki kişi kaLdık
KaLanLarımızLa birLikte gidenLere dert yandık
Yaktık sigaraLarı çaktık biraLarı

Hayat buydu işte
Bitmez dedikLerimiz biLe bitti bir kere
Artık neye inanırım biLmem de
NeLere inanmayacığımı öğretti bana hayat şimdi müsadenizLe

aLıntı değiLdir.