IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Babanızın ölümü bir gidiştir.
Elinizde değil,bütün kahraman babalar birgün giderler.

Abinizin ölümü bir gidiştir.
Ve kavgaları özlersiniz,sevgilinize karışmalarını ya da kıyafetlerinize..

Sevgilinizin ölümü bir gidiştir.
Gözlerini özlersiniz,ellerini..Aslında bir babadan çok,sevgiliyi özlersiniz.

Elinizde değil,bütün kahramanlar birgün giderler.
Hayatı size bağışlayan herkes gibi gider bir baba.
Sizi en çok sevendir o,belkide koruyamayacağı herşeye rağmen "tek"tir koruduğu,oda sizsinizdir.
Abiniz gider,ölümü gelir belkide,belkide ettiği kavga gelir kulağınıza..
Ve sevgiliniz gider,cümleleriniz biter.

Hayatımızın hüznüdür bir sevgilinin gidişi bu yüzden.
Çünkü baban çıkar kapıdan,abin girer.
Abin çıkar kapıdan,sevgilin açar kollarını.
Sevgilin çıkar kapıdan..
Geleni olmaz bir yüreğin o saatten sonra.
O yüzdendir,bir sevgilinin gidişi,bir hayatın gidişidir.

Bir kapı eşiğinde hıçkırıklarını duymaktır bir gidiş.
Ve bir gidişten daha fazla hiçbirşey koymaz insana.

Akıllanmayız birazda,
her acıya katlanabilmiş gibi dururuz ayakta.
İnadına severiz,ama inadına.
Sevgiyle değilde,acıyla yaşıyormuş gibi severiz!

Olasılıkları aramaz,geçmişin "neden"lerini ayıklarız.
Gelecekte aynı soruyu defalarca kez sormak için,gidenin ardından "neden" deriz.

Ve nasıl şaşırırız biz aşka,
giden bir babanın aşkını ararız.
Işık gibi,dünya gibi.. tanımlarımıza aşkı sıkıştırırız.

Her nasıl olduysa,umudumuz bitmez türdendir.
Mezardan kalkıp gelmiştir aşklarımız bizim.
Babalarımız baş ucumuzda uyur,sabah kahvaltılarımıza ilk önce abilerimizi çağırırız.
Sevgi hep arkasındadır bir kapının ve biz diğer tarafta bir tutam acıyla..

Doğumdan itibaren yürürüz
ve yürür aşklarımız,önlerinde acılarımız.
Babana uzatırsın ilk elini,saygısızdır bilmedendir.

Devam etmek insan işidir.
Sevgiline verirsin elini,utangaçtır artık eller.
Artık arkada gibidir acılar,sensiz kalana kadar.

Ve bıkmayız gidenlere rağmen biz.
"Yürüdüm" deriz.