[Nava]

Ayrılık öyle kolay bir meret değildir Kairos…

Çaresiz ve küskün bir çocuk edasıyla dolaştırır adamı olmayan hülyalarda…

Ve rüyalarda aynı muammayı yaşatır…

Kesik başlar ve doğmamış ceninler etrafta!

İçim ürperiyor Kairos!

Minik minik adamları adımlarımla uzaklaştırıyorum kendimden…

Uzaklaşamadığım bir kalp yüzünden zincire bağlıyorum dilimin kementini!

Dertler Kairos…

Bitmek bilmeyen, ardı arkası kesilmeyen!
Ağlatan ve hiç güldürmeyen dertler…

Avuçlarımda yüreğimi kanatarak yazdığım kelimelerin idam töreni…

Gözlerimde dar ağacında bekleyen aşklarımın son nefesi…

Ölüyorum Kairos!

Terk edilmenin verdiği laneti daha ne kadar bağlarım göbek bağımın en saf yerine?

Güven kelimesi, küfür gibi okşamaz mı özengi duvarlarımı?

Soruları aynı şehvetle kaç kez daha yapıştırırım senin suratına?

Çocukluğuna dönmek isteyen o boyalı yosmalar gibi uzaklara daldırıp gözlerimi, yalnızlıkları topluyorum ağlarıma…
Yanında mey niyetine rakı…
Meze niyetine isyan var…

Susuyorum…

En tehlikeli yanımı fırlatıyorum sema’ya…

Bundan sonra gözlerimden yağmur yerine, kükürt yağacak…

İçinden sliüetler geçen şiirlerimi…
Kırmızı bavuluyla flört yaşayan kız okuyacak …

Bense Kairos…

Ucu mühürlü bir mektubu, ellerimle sımsıkı tutacağım…

Titreyen dilimde ise tek kelime…

AŞK?