IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

- Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler (https://www.ircforumlari.net/siir-hikaye-ve-guzel-sozler/)

- - Monolog. (https://www.ircforumlari.net/siir-hikaye-ve-guzel-sozler/432469-monolog.html)

- Nedir seni insanlardan bu kadar uzaklaştıran ?

- Kendimi arama çabası
yahut bulduğumda kendimi, neyle karşılaşacağımın korkusu ..

- Hiç mi konuşmayacaksın peki ?

- Şu ân da konuştuğumu sanıyordum ama ..

- Bahsettiğim konuyu biliyorsun,
beni neden uğraştıyorsun ?

- Aynaya bakmaktan korkuyorum
çünkü ne zaman bakacak olsam geleceğimi görmekten,
onu sahiplenememekten korkuyorum ..

Bir şey oluyor bir ses mesela, beni başkalaştırmaya yetiyor ..
Ne zamana kadar diyorsun ya, kendimle barıştığım zaman, kendimi önemsediğim zaman, kendimi başka bir insanın yerine koyduğumda onun sıkıntısı ya da sevincini kendime eş değer gördüğüm zaman ..

Empati yapamıyoruz, biliyorsun .. Diğer insanların başka insanlara tahammülünün olmadığını, her şeyin menfaate dayandığını, bir merhabanın bile bin bir çıkara dayandığı bir yüzyılda yaşıyoruz .. O zaman birbirimize neden rol yapıyoruz ? Çok mu seviyoruz insanları ? Hayır ..

Hani demişler ya; delinin biri kuyuya bir taş atmış, kırk akıllı çıkaramamış diye ..

Sen bana diyorsun ki, rol yap ! Nasıl yapıldığını bile bilmiyorum ki, çıkıp bir insanın hayatını karartayım .. Diyelim ki kararttım, elime ne geçecek ..

Hadi ama, etrafına baksana ! Kaç mutsuz insan yürüyor sokaklarda .. Ellerinin ritmi adımlarına uymayan kaç insan !

Şimdi lütfen, beni yalnız bırak
dışarı çık
ve ışıkları kapa
anlayacağın bugün de kapalıyım yarınlara, insanlara, hayata ..

Paramız yok biliyorsun
Olsun, gülümseyişlerimiz var ..

Yaşıyoruz ama nasıl ?
Nefes alıyoruz ve şükrediyoruz .. En önemlisi bu değil mi ? Bilmem günaha girecek miyim ama bir yerde okumuştum '' Yaşam, Allah'ın gördüğü bir rüyadır .. O uyanınca her şey bitecek '' Aynen böyle değil midir ? Kırılıyoruz, mutsuz oluyoruz, kederleniyoruz, şarkı söylüyoruz, ıslık çalıyoruz ama elbet bu yaşadığımız ve yaşa...yacağımız olumsuzlukların sonu mutlulukla bitmiyor mu ? Bitiyor, sadece zamanın doğru yerinde durmak gerekiyor ..

Bana en iyi gelen şey yürümek aslında .. Yani bir adım atıyorum, sonraki atacağım adımı düşlüyorum .. Yürümek bir çeşit terapi gibi .. Bazen çocukluğunu anımsayacağın bir salıncağa yürüyorsun, bazen hayatının geri kalanını daha huzurlu geçirebileceğin bir sonsuzluğa doğru adımlıyorsun, bazen bir şey oluyor mesela hani demiştik ya ıslık çalarak tüm olumsuzluklardan arınıyorsun ..
Hem baksana şu çöpçüler var ya hani insanların ilgilenmediği, yüz çevirdiği, öf kokuyor bunlar ya dediği o çöpçüler de yürüyorlar bir şehri temizlemek için ..

Yürümenin de zorlukları var Eren, her adımın seni huzura kavuşturacak diye bir husus yok ki .. Mesela sen hep tek başına yürüyorsun, yürürken üşüyorsun, üşürken sıcacık bir nefes arıyorsun yanında ama bunu göremediğin vakit üzülüyorsun ..

Hepimiz yalnız öleceğiz, dert etme .. Aslına bakarsan üzülmüyorum yanımda biri yok diye, ben hep kendimi dinliyorum .. Melodi gibiyim, bazen gerilim müziği, bazen sakin bir müzik .. Hep dans müziği olmak istemişimdir .. Ben çalayım, insanlar şarap içerek kutlasınlar sevdasını diye .. Düşünsene bu da bir amme hizmettir sonuçta .. Keman en ideali olsa gerek .. Çoğu zaman hüzün kokuyor telleri ama olsun .. Keman, en ideali ..

Ne yapacaksın peki, şimdi ?

O kadar yürümekten bahsettik, yürüyeyim öyleyse .. Sonra bir yerde dinlenirim haliyle ..( Yaşlanıyoruz ) Köşede bir çift görürüm belki .. Kalbimle bir nağme tuttururum onlara, belli mi olur ?

Duyarlar mı dersin ?

Tok açın halinden anlamayabilir ama
çoğul tekilin halinden anlar, merak etme ..