IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - Ayağa kalkın ölüler

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Ayağa kalkın ölüler

ha bir yılan derisi soyulup çöle atılan

ha bir eşya…kompartımanda unutulan…
ha ben…a dostlar…!
.
nasıl da tıklım tıklım tenhayım bu devasa şehirde...bir bilseniz! …
bir buz kalıbının içinde...
karanlığa doymuş ama gibiyim
her yanımdan köpük köpük yalnızlık taşar
..
mektubu yitik zarf misali /sokaklarında dost bir gölge arayan /yüreğim
her defasında zifiri sessizliklere bürünür
göz değmemiş mısra…
hiç bakılmamış ayna hüznünü yaşar
…
bilirim…!
gelmeyecek trensiz garlarda beklediğim yolcular
sanki güneşim çalınmış…ufkumda simsiyah bir perde var
.
sorularımın cevapları kayıp… harfsiz okuduğum tüm kitaplar
sahipsizliğimi sahiplenen yok…
bana benzer boz bulanık sular
yüce dağların dorukları gibiyim
içimde uçsuz bucaksız bir tenhalık…
sadece baykuşlar uçar
.....
hangi bulutu üflesem… artık yeşil değil yağmurlar
oysa damarlarımda…
bahar şelâlelerine dönüşmüş sevgi nehirleri akar
.
..
ayağa kalkın ölüler…!
/kan kırmızı yağıyor kar/
…
ve bu kentte;
yüreksiz
ve bir sanrıdan ibaretmiş tüm kalabalıklar

1995

Tahsin Özmen

Kaynak: Bez bebekler de üşür, çatım&baskı yay,ank,2006