IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Meçhul Kadın

Otobüs durağındayım

Yağmur çiseliyor

Gecikmeyi kendine adet edinmiş

Belediye otobüsünü bekliyorum

Bankta oturan

Bir kadın çarptı gözüme

Rimeli yanaklarından süzülüyordu

Yağmurdan değil gözyaşından

Hüzün var duruşunda

Yüzü hastane morgu soğukluğunda

Suya düşmüş çaresiz bir kelebeği andırıyordu

Yalnızlığa terkedilmiş bu yorgun dağ lalesinin

Yüreğindeki loş sokaklarda

Sirenlerin çaldığını hissediyordum

Bir ara göz göze geldik

Gözlerinde hasarlı bir geçmişin fragmanı oynuyordu

Kim bilir ne derdi vardı

Duygulandım,

Dokunsalar ağlayacağım

Ey çile kokulu hayat!

Seni taşımak,

Senden Umut yeşertmek ne zor

Ne canlar çabucak eskiyor

Ne canlar hayata yaşıyormuş süsü veriyor

Ve ne canlar henüz baharında iken

“ Hayat dursun inmek istiyorum” diyor

Derdini kime nasıl anlatacaksın

Kime gideceksin

Hele de gidilecek yerler

Yerle bir olmuşsa

Nihayet Otobüs de geldi

Buğulu pencereyi silerek

Son kez çaresizce ve üzülerek baktım

Meçhul kadına

Rimelle karışık yaşlar

Akmaya devam ediyordu

Mehmet Orhan Durdu