[N999]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Arada sırada bir şarkı çalıyor radyoda, birden titriyor bedenim, gözlerim üşüyor ama kimse görmesin diye ağlayamıyorum.
Birilerinin aklına geliyorsun, seni soruyorlar. Hiç haber almadığımı söylüyorum. Duymama gerek yok oysa, kimse bilmez, ben her gece uyumadan senin nerede olduğunu hissediyorum.
Günler, aylar, yıllar hızla geçiyor. Camın önündeki ağacın dalları kah yeşil oluyor, kah sarı, bazen kar yağıyor o kuru dallara, gördüğüm beyaz bir düşe bürünüyor. O zaman anlıyorum sensizliği, hayatın nasıl hızla aktığını.
Bir yerlerde iyisin, yaşıyorsun, gün be gün yaşlanıyorsun; biliyorum sen de beni özlüyorsun. Her gün olmasa da biliyorum aklına düşüyorum arada bir. Sözüm, gözüm, özüm geliyor dost sohbetlerinde ortaya. Aslında sana ne çok yakıştığımı, ne kadar iyi biri olduğumu konuşuyor dostların. Hak veriyorsun.
Öyle zamanlarda elin telefona gidiyor, arayıp aramayacağını bilemiyorsun, vazgeçiyorsun. Kim bilir kimleyim, yanımda hangi bedenler var diye düşünüyorsun.
Oysa ben her gece soğuk yatağıma yalnız girip, senin için dua ediyorum. Her neredeysen iyi ol, mutlu ol diye evrene dilekler yoluyorum. Güzel haberlerini aldıkça seviniyorum çünkü ben sevmenin böyle olduğunu biliyorum.
Kimseye söylemiyorum büyüttüğüm aşkımızı, sensiz olsa da içimde yaşayan sevdayı. Bir şiirin orta yerinden gözümden yaşlar süzülüyor. Susuyorum… Soruyorlar, anlatamıyorum… Seni beklemek bile ayıp ama biliyorum; bir gün bir şarkının orta yerinde çalacaksın kapımı, bekliyorum…

Candan Ünal