[Rüzgar]

Kalkıyor son yolcusu bu masalın..
Gidiyorum sensizliğin dolu olduğu toprak kokan yerime...
Görürsen bugün kalkan cenazemi bir gözyaşın dökülmesin gözünden...
Artık yokum bu fani dünyada...

En büyük aşkımdın belki ama...

İşte gidiyorum alıyor beni yanına Ya Rab.. !
Çürüsün bedenim sensizlik dolu yoksullukla..

Ağlama ömrüne ömür biçtiğim sewgilim..
Birgün toprak olup düşersin yanıma
Kawuşuruz yine ...
Bir aşktı bu yaşandı bitti dersin..
Haa öldü mü?derlerse
Bilmiyorum de gitsin..
Seninleyken bile sende ben ölmedim mi ki ... ?
Çok soru sormuştum sana hiçbirinde cwp alamadım ...

Bak kaldırıyorlar ruhumuh sensizliğini..
Nasılda aşktık bizdik ama bizsizlik yakıştı bu ölesi sewdaya..
Masalın asıl kahramanı artık gidiyor birtanesi...

Bensizlik kahretmesin seni..
Çürütmesin bedenini..

Son sözler son bitişlikler...
Cenazesi kalktı artık bedenimin...

Şu üstü kapalı
Yeri dar mekanda içimde bile sen warsın
Varsın
Vasrsın !
Olmuyor ben sen değilim ki atamıyorum seni ...
Hadi şimdi öldürdüğün sewdiğine son kez sarıl
Artık bakamıcam gözleri güzelim sana !
Nasılda koyuyor bu bana..
Ama artık geldi ElWEDA !
Kandırma kendini sewdim diye..
Benim oldun diye..
Seni sewdim / bizi sewdim diye..

Kaldırın artık yıpranmış bedenimi ...
Yok olayım ıslanmış toprakların içindeki koyu karanlıkta..
Tıkandım !